© Proshots

Jesper Grønkjær, Søren Lerby,Morten Olsen, de gebroeders Laudrup, Ole Tobiasen, Christian Eriksen. Het is slechts een greep uit de Denen die de Ajax-geschiedenis kleuren. Wij kennen de Denen en de Denen kennen Ajax.

Ajax heeft door de nodige kruisbestuivingen het DNA van de Denen opgenomen in de vezels van de club. Denemarken maakt onderdeel uit van het genenpakket van Ajax. We komen echter uit een periode dat er getwijfeld werd of al die ‘toptalenten’ die we uit Denemarken haalden wel zo goed waren. Na Het tijdperk Boilesen-Andersen-Fischer leek de wederzijdse liefde voorbij, maar deze liefde is inmiddels gelukkig weer volledig opgebloeid.

We zijn afhankelijk van twee van hen. Deense kunstenaars die Ajax dragen. Stoïcijns, speels en intelligent. Denen die, afgaande op hun naam ook Duitsers hadden kunnen zijn. Uit Kopenhagen, een half verlaten dorp in het Sauerland. Deze twee, eentje voor Ajax-begrippen stokoud, de ander piepjong, zijn de steunpilaren van het huidige Ajax. Ze doen denken aan tijden waarin de Denen heersten over de Nederlandse velden. Sommigen van de gouden generatie ‘Danish Dynamite’, dat ook het fundament van het Nederlands elftal opblies op het EK van 1992. Vandaag hopen we op de vernietigende werking van ons eigen Danish Dynamite.

Er staat meer op het spel dan alleen een kwartfinaleplek in een Europees toernooi. Een verlies tegen Kopenhagen zou betekenen dat de Denen niet meer opkijken tegen de club waar traditiegetrouw alle goede Denen heen gaan. Ze zijn niet meer de mindere, de ‘eigen’ Denen kunnen het ook oplossen. Zoals zij dat in 2006 ook deden, tegen Kenneth Perez en consorten. Ook toen met een aan PSV gelinkte speler in de gelederen (Atiba Hutchinson). Het was een ramp. En het zou anno 2017 ook een ramp zijn. Ajax zou zijn meerwaarde voor Denemarken verliezen. Zijn status, zijn Deense ziel. Het ontdenen van Ajax is als het ontluchten van een fietsband.

Dus zijn de ogen gericht op Lasse en Kasper. Voor de eer van Ajax. Kunnen zij deze boven de eer van Denemarken stellen? Zelden was het verlangen naar een broedermoord zo groot. Vanavond kunnen ze bewijzen waarom zij de beste zijn, waarom Ajax de club is waar de beste Denen thuishoren. Twee dappere denen (het zou zich goed lenen voor een Suske en Wiske album), tegen een overtal landgenoten. Zij kwantiteit, wij kwaliteit. Daar moeten we op hopen.

Gelukkig zijn er altijd zaken waar je je aan op kunt trekken. Zaken zoals het tweeluik tegen Kopenhagen in 2006. Uit werd het 1-2, thuis 0-2. Dit jaar stond de omgekeerde uitslag op het bord in de uitwedstrijd, laat dat alsjeblieft voor de thuiswedstrijd ook gelden. Maar nog belangrijkere zaken: Danish business. De twee beste Denen lopen nog steeds in wit-rood-wit gestreept shirt. Dus schreeuwen we bij wijze van hoge uitzondering: Go Denmark!