Het was in vrijwel alle opzichten een prachtige dag. Een mooi, emotioneel afscheid van Ajax-held John Heitinga, een Klassieker die zijn weerga niet kende en een herboren Ajax. Toch kreeg iemand het weer voor elkaar om een schaduw over de wedstrijd te werpen. Hoe moreel verwerpelijk en walgelijk dit is, hoeft niet meer benoemd te worden.

Het gaat uiteraard over het incident rondom de pop van Vermeer. De pop hing zelfs vlak naast een groot spandoek voor John Heitinga, waar de tekst ‘voor altijd een echte Ajacied’ op stond. Frappant genoeg zal de Amsterdamse poppendokter in VAK410 nooit meer gezien worden als Ajacied, laat staan als ‘echte’ Ajacied.

Het is wonderbaarlijk hoe goed ‘de Ajax-supporter’ is in het verzieken van mooie momenten. Ajax is een club die doordrenkt is van talent. Het zeldzame talent van de bezoekers van de ArenaA is helaas het op een negatieve manier onvergetelijk maken van topwedstrijden. Deze wedstrijd tegen Feyenoord was op voetbalgebied de beste en mooiste van het seizoen, samen met het afscheid van clubman Heitinga had het alles in zich. De beste en mooiste wedstrijd van de laatste vijf jaar was de thuiswedstrijd in de Champions League tegen Barcelona in 2013. In mijn beleving is het de laatste wedstrijd waarin Boilesen (tot hij met een blessure het veld verliet) liet zien dat hij niet alleen maar ballen over de zijlijn kan spelen en de enige wedstrijd waarin Danny Hoesen bewees een spits te zijn.




Zelden speelde Ajax zo overtuigend als op die bewuste 26 november. Het grote Barca werd vastgezet en van het kastje naar de muur gestuurd. Los niños contra los hombres. Ook deze wedstrijd had alles in zich om de geschiedenisboeken in te gaan en om een vast plekje te krijgen op het netvlies van de Ajax-liefhebbers. Dit plekje kreeg de wedstrijd ook, maar om de verkeerde reden. Ook deze wedstrijd werd namelijk overschaduwd door een incident. Een Ajax-fan viel in de gracht. De oorzaak van dit incident buiten beschouwing gelaten, kan geconcludeerd worden dat het ongeval een fantastische voetbalavond gitzwart omrandde.

Net als bij de wedstrijd tegen Feyenoord werd de schoonheid van het voetbal op een pijnlijk directe manier gekoppeld aan de schaduwzijde. Het spandoek van Heitinga, dat symbool stond voor een schitterend afscheid, hing direct naast de misselijkmakende pop. In de wedstrijd tegen Barcelona gebeurde het incident op het moment dat de euforie zijn hoogtepunt had bereikt, tijdens het juichen bij de 2-0. In de ArenA gaan hoge pieken en diepe dalen kennelijk hand in hand, hoewel het voorval van vandaag natuurlijk niet te vergelijken is met het incident tegen FC Barcelona.

De Ajax-fans, ook al heeft het merendeel van hen wél een IQ dat toereikend is om de tafel van 3 op te noemen, hebben het recht niet meer om te klagen over het matige spel van hun ploeg, hoe gezapig het spel ook is. Je zou haast hopen dat Ajax geen positieve uitschieters meer zal beleven, het gevaar voor imbeciel gedrag ligt dan immers op de loer. Goede prestaties op het veld gaan kennelijk nooit samen met goede prestaties op de tribune. Doe mij dan toch maar een klotewedstrijd.