Het is al jaren één van de grootste ergernissen van Ajacieden. De beste spelers worden voor grote bedragen verkocht aan buitenlandse clubs, maar wat krijgen we er voor terug? Meestal wat breedteaankopen en een (onbekende) routinier, zo ook dit jaar. VI schreef een stuk over het scoutingsbeleid van Ajax.
Het begon al aan het begin van de transfermarkt. Omdat men vrijwel zeker wist dat Arek Milik uit de hoofdstad zou vertrekken werd de Colombiaan Mateo Casierra aangetrokken, een jonge talentvolle spits met weinig ervaring. Omdat Ajax toch in Colombia bezig was werd ook Davinson Sanchez aangetrokken, hij zou voor ‘de body’ achterin kunnen zorgen. Nou zijn deze twee aankopen een behoorlijke gok. Maar maken zij wel de gewenste ontwikkeling in hun periode bij Ajax?
Want wel vaker is gebleken dat deze spelers niet optimaal begeleid worden. En daar komen de ervaren spelers aan bod, maar bij Ajax zijn die op één hand te tellen. Dus werd ook Heiko Westermann gecontracteerd, een speler die van tevoren nog nooit is bekeken. Het is nog te vroeg om te zeggen dat Westermann een miskoop is, maar dan moet hij wel een ommekeer maken. Anders dreigt hij in de voetsporen van Niki Zimling en John Heitinga te belanden.
Dan is er nog de kleine soap rondom Hakim Ziyech. Menig Ajacied zou hem maar al te graag in het Ajax shirt zien spelen, ook de scouts zouden Ziyech hebben aangedragen bij de clubleiding. Maar deze verzuimt hier op in te gaan, terwijl juist Ziyech met zijn creativiteit een welkome versterking zou zijn.
Tenslotte is Ajax nog dringend op zoek naar een spits en een buitenspeler, twee posities die al langer op de agenda staan. Na het vertrek van Milik zou er genoeg budget moeten zijn om beide posities te versterken. Maar de tijd dringt want met nog een paar weken te gaan is er nog steeds geen nieuwe speler. En de supporters wachten nog altijd op die twee kanonnen die beloofd werden.
