De afgelopen weken stond Ajax onder grote druk. En in het bijzonder ook de directie. De club wist zich niet te plaatsen voor de groepsfase van de Champions League en ook in de eerste wedstrijden van de Eredivisie ging het moeizaam. Edwin van der Sar laat aan Voetbal International weten dat de wedstrijd in Rostov ook voor hem een flinke tik was. “In de afgelopen weken zat het allemaal even tegen. En natuurlijk kwam de ontluistering in Rusland heel hard aan. Op 8 mei hadden we de groepsfase van de Champions League in handen, en nu weer. Twee keer hebben we die niet gepakt. Daarbij is het niet zo heel vreemd als een Nederlandse club zich niet kwalificeert, in de afgelopen tien jaar is dat maar één keer gelukt. Maar hier zit het hem vooral in de manier waarop. Daar moeten we eerlijk over zijn, we hebben onszelf hard in de vingers gesneden. We gaven niet thuis in Rostov, op mentaliteit en scherpte zijn we geklopt. Dat is wel een flinke tik.”
Op 8 mei, de dag waarop Ajax de 34e landstitel verspeelde, werd al duidelijk dat Ajax de voorronde van de Champions League in zou gaan. Toch bleven echte ‘kwaliteitsinjecties’ uit. “Zo makkelijk is het niet. We wisten heus wel dat er iets nodig was, en dan heb ik het niet alleen over het voetballende aspect. In de evaluatie kwamen we als technisch hart tot de conclusie dat er wel wat meer gif bij mocht. Spelers met een bepaald karakter, waarvan we er niet veel hadden. Daar zijn we al iets langer op de achtergrond mee bezig, aangezien we gingen scouten in Zuid-Amerika.”
“Een bewuste keuze, waar Davinson Sánchez en Mateo Cassierra uit voort zijn gekomen”, vervolgt Van der Sar. “Twee Colombianen, met een andere mentaliteit dan een Nederlander of een Deen. Bij ons is alles netjes en goed geregeld, deze jongens hebben op een andere manier moeten knokken en vechten voor een kans. Dat brengt een ander soort karakter met zich mee. Luis Suárez is daar het ultieme voorbeeld van. Met de komst van die twee spelers denken we een goede keuze te hebben gemaakt, en daaromheen was het ook in bepaalde gevallen wachten op het juiste moment. Natuurlijk hadden we iemand als Bertrand Traoré eerder willen hebben, maar dat ging helaas niet.”
