Pure luxe voor aanvang van de wedstrijd Willem II – Ajax. Twee directe concurrenten, Vitesse en PSV, verspelen punten en je moet zelf aantreden tegen de nummer laatst in de competitie. Een beter scenario voor de winterstop was niet denkbaar geweest. Een betere wedstrijd om het doelsaldo omhoog te werken was er niet. Je mocht er vanuit gaan dat iedereen met het schuim op de bekken het veld zou betreden om het gaatje naar de top definitief te dichten.
Schone verving Poulsen op het middenveld, om zo meer voetbal in het team te brengen. Frank zal tot de conclusie zijn gekomen dat Ajax tegen een club als Willem II veel balbezit heeft en dan voegt een speler als Poulsen niks toe. Met de basisplaats voor Schone werd tevens gehoor gegeven aan de wens van menig Ajacied. Of het de reden was, laten we even in het midden. Feit is echter dat Ajax al na 13 minuten op een comfortabele 0-2 voorsprong kwam en het TIEN TIEN TIEN daalde van de tribunes neer op het veld. Een vervroegd kerstcadeau voor de Ajacieden?
Helaas bleek de verdediging ook vandaag weer niet in staat om de 0 te houden. Kinderlijk verdedigen zorgde ervoor dat Willem II nog in de eerste helft op gelijke hoogte kwam. Twee tegendoelpunten tegen de nummer laatst in de competitie. Het moet De Boer toch wel stof tot nadenken geven. Natuurlijk kan je zeggen dat Ajax aanvallend speelt en je dan wel eens een foutje maakt, maar dan nog. Zoiets geldt hooguit voor de topwedstrijden, niet tegen Willem II. Dan moet je gewoon de 0 houden en werken aan dat doelsaldo. Zo simpel liggen de feiten. Met dank aan Moisander en Lukoki zorgde Ajax er toch nog voor dat de 3 punten mee naar Amsterdam gingen. Zo simpel als het tot de 13 de minnut leek, was het de rest van de wedstrijd absoluut niet. Willem II probeerde te voetballen, dus daar lag het niet aan. Bij Ajax leek zo ongeveer iedereen offday te hebben. Niemand die de kar trok en wat er fout kon gaan, ging ook fout.
Gevestigde namen gaven helaas niet thuis. De oorzaak? Waar moet je beginnen? Te trage handelingssnelheid, het maken van verkeerde keuzes en het niet nakomen van de gemaakte afspraken. Voor dit moment moeten we ons dan ook maar vasthouden aan het feit dat we 3 punten hebben gemaakt, de concurrentie punten heeft laten liggen en we op ramkoers de top 3 zijn binnen gekomen, waarbij het slechts een kwestie van tijd zal zijn voor we de koppositie overnemen. Het spreekt voor zich dat we hier dan ook niet meer vanaf gaan en gewoon die 32 ste schaal gaan ophalen. Het spel is niet altijd rooskleurig, dat is helder. Toch weten we met 42 doelpunten uit 16 wedstrijden vrij makkelijk het net te vinden. Inherent hieraan is de heerlijke reeks van 6 opeenvolgende overwinningen in de competitie. Als we dan ook nog volgende week om 12:30 bij Utrecht weten te winnen, staan de zaken er rooskleuriger voor dan een jaar geleden rond deze tijd.
Toen was er een aardige achterstand en moesten we in de achtervolging. Iets wat ook nu het geval is, waarbij we echter een klein verschil moeten opmerken. Waar vorig seizoen de inhaalrace een flinke poos duurde, lijken we het nu al voor de winterstop weg gewerkt te hebben. We hebben dus nog een halve seizoenshelft om uit te lopen. Iets wat vorig seizoen alleen bij de laatste zes wedstrijden lukte. Uiteraard staat het hierboven rooskleuriger dan het waarschijnlijk zal gaan worden, maar dat interesseert me niks. Wij zijn Ajax uit de hoofdstad en wij zijn voor niemand bang! Is het daarbij niet zo dat als je dit soort slechte wedstrijden winnend weet af te sluiten, je gewoon kampioen wordt? Volgende week Zondag om 12:30 zal het beter moeten. Gelukkig is de kans op twee slechte wedstrijden achter elkaar minimaal.