Natuurlijk is het altijd leuk om te discussiëren over favoriete elftallen. Lijstjes maken, elkaar uitdagen op het gebied van clubkennis en wegdromen bij al die grootheden, culthelden en miskopen uit heden en verleden. Dat is veel leuker dan op internet tv kijken naar de vele praatprogramma’s over steeds hetzelfde onderwerp. Men kan beter overschakelen naar beelden van Ajax voor inspiratie om elftallen in allerlei categorieën op te stellen. Leuk spel, en de mogelijkheden zijn eindeloos!
Snorren
Zo zou de zich stierlijk vervelende fan een subliem Surinaams elftal neer kunnen zetten, of een Deens Ajax – zij het zonder keeper. Zo zijn er meer suggesties: een formatie met louter achternamen die bijvoorbeeld met een L beginnen (Lobont, De Ligt, Lerby, Litmanen), een team vol rode kaarten-pakkers (Huntelaar, vader en zoon Blind, Bosman) de populairste Ajacieden over wie een biografie verscheen (Nouri, Richard Witschge, Pettersson, Swart, te veel om op te noemen) of een Ajax met lang haar (Verkuyl, Verlaat, Pantelic, Dolberg) of baard- en snordragers (Wouters, Hulshoff, Schöne) zal een glimlach op het gezicht toveren.
Proef op de som: een Afrikaans Ajax
Het ultieme Afrikaanse Ajax. Dat is even puzzelen, want de voorste linie wordt sterk vertegenwoordigd door prachtige aanvallers, maar achterin wordt het een ander verhaal. Toch zou dit elftal in een 3-3-4-systeem een aardige kans maken tijdens de Afrika Cup onder het motto ‘de aanval is de beste verdediging’. Op doel is er in ieder geval geen twijfel mogelijk. André Onana is al vijf jaar een sluitpost die uitstraling, stijl en techniek samenbalt tot de puntenpakker waar menig Ajacied altijd van droomde. Maar dan: de defensie. Met een gebrek aan beschikbare verdedigers is er maar één oplossing: meer doelpunten maken dan de tegenstander. Toch zouden Hatem Trabelsi en Noussair Mazraoui de flanken redelijk op slot kunnen houden onder leiding van gelegenheids-libero Eyong Enoh, die het nooit aan werklust heeft ontbroken.
Middenveld onder leiding van de Tovenaar en vier aanvallers
Het middenveld biedt meer mogelijkheden met onze absolute tovenaar Hakim Ziyech. Het moment dat de aanvankelijk geplaagde, maar immer eigenzinnige techneut thuis de gelijkmaker scoorde tegen Real Madrid, waarna publiek en speler elkaar definitief en letterlijk in de armen sloten, zorgt ruim een jaar later nog steeds voor kippenvel. Hij zou het – in de ogen van Johan Cruyff – supertalent Tarik Oulida bij de arm nemen en aan Steven Pienaar of Thulani Serero een geschikte secondant hebben. En zet dit kwartet als frontlinie neer en menig verdediging doet het in de broek van zo veel scorend vermogen: Mounir El Hamdaoui en Nwankwo Kanu in het centrum en op de flanken Bertrand Traoré en Finidi George. Goed voor een Afrika Cup?
