Dit was niet zomaar een potje zomeravondvoetbal. Dit was een avond waarin meteen de toon voor de rest van het seizoen gezet kon worden. Hoewel ik Ajax vorig seizoen vervloekte, kon ik niet wachten tot het 25 juli was. Ook oefenpotjes tegen VVSB en FC Nordsjaelland konden mijn zin in 25 juli niet wegnemen.
We mochten eindelijk weer. Voor het echie. Naar het stadion dat nu dan eindelijk officieel de Johan Cruijff Arena heet. En het mooie was: iedereen leek er zin in te hebben. Vorig seizoen was in ieder geval voor even vergeten. Het zonnetje, de temperatuur van een graad of 32 en de rijkelijk vloeiende biertjes hadden daar ongetwijfeld hun bijdrage aan.
Er werd massaal gehoor gegeven aan de oproep van Ultra’s Amsterdam om in het wit rood wit gekleed te worden. Het plein rondom de Johan Cruijff Arena werd zo’n twee uur voor de wedstrijd een wit rood witte zee. Er werd gelachen, gevoetbald, gebarbecued en groepen vrienden ontmoetten elkaar weer voor het eerst na een lange zomer zonder Ajax.
Alsof we voor het eerst naar Ajax gingen, gingen we een uur voor de aftrap het stadion in. Voor de verandering een keertje op de lange zijde in plaats van op Zuid 2, omdat we niet het geduld hadden om te wachten tot onze eigen plek in de verkoop ging. Het mooie van avonden als deze is dat meer Ajacieden hun eigen vak verruilen voor de lange zijde en daarmee zo wat sfeer naar de lange zijde halen.
Ook onder de thuisblijvers leefde deze wedstrijd, zo merkten we op Ajax1.nl. Onze gloednieuwe app stond weer op #1 in de hitlijsten en het werd de op één na drukste dag op de website ooit.
Terug naar het stadion, want daar gebeurde het tenslotte allemaal. We zagen Ziyech weer schitteren en kunnen alleen maar hopen dat hij alsjeblieft toch nog een jaartje wil blijven. We zagen een ijzersterk Europees debuut van Carel Eiting. We zagen de entree van Dusan Tadic, de rentree van Daley Blind en het debuut van Kaj Sierhuis. We zagen ook een hele slechte penalty, maar wat maakt het uit, de rebound zat erin. We kregen eigenlijk alles waar we vorig seizoen zo naar snakten.
Ajax was in vorm, beter dan gedacht. Net als de F-Side, waar men niet leek te voelen dat het 30 graden was en 90 minuten lang volle bak ging. En ook het uitvak met bijna 2.000 supporters van Sturm Graz mag zeker niet vergeten worden. De Oostenrijkers leverden een prima bijdrage aan de sfeer.
Viel er dan ook nog iets te klagen? Nou vooruit dan, het had ook best 3 of 4-0 mogen worden. Maar dat was het dan ook eigenlijk wel. Ajax laat ons in ieder geval weer even dromen van een mooi seizoen. Oh Ajax, doe mij meer avonden als deze dit seizoen alsjeblieft.
