Al 13 keer op rij ongeslagen tegen Feyenoord in de Johan Cruijff Arena. Van Bronckhorst die in 16 duels met Ajax nog nooit wist te winnen. Het zijn zomaar wat feitjes over de Klassieker. Al sinds jaar en dag is er geen duel waar we met z’n allen zo gespannen voor zijn.
We hadden nog even wat extra spanning toen onduidelijk was of Andre Onana zou spelen. Maar toen rond kwart over één duidelijk werd dat dat het geval was, zakte de spanning alweer een beetje. De statistieken zijn ons goed gezind en daarom bluffen we vaak dat het niet de vraag is óf we gaan winnen, maar vooral met hoeveel. Maar dit keer was het geen bluf. Feyenoord stond weliswaar maar 2 punten achter, het verschil in doelsaldo was enorm. En dat het dit keer geen Amsterdamse bluf was, werd al snel duidelijk. Ergens hoop je bijna dat Feyenoord het toch nog een beetje spannend maakt, maar Jeremiah st Juste dacht daar anders over en mocht na 6 minuten al gaan douchen.
Nog voordat er ook maar een goal was gevallen, voelde de wedstrijd al als gewonnen. En dat maakte de Klassieker er niet leuker op. Want Onana mocht dan met een schouderblessure spelen, al had hij met één arm gespeeld, dan hadden we waarschijnlijk nog gewonnen. Slechts 2 keer schoot Feyenoord op doel, tegenover 10 pogingen op doel van Ajax. 28 keer mocht Ajax schieten, maar het leverde slechts 3 goals op. Veel te weinig.
Natuurlijk waren er vuurwerk en een fraaie tifo vooraf en deed de F-Side zijn best, maar het hielp dit keer niet. Na 10 jaar ‘het zijn maar kutkakkerlakken’ is de lol er ook wel een beetje vanaf als er niemand reageert. Zelfs het anti-kakkerlakkenlied was dan ook maar een paar keer lafjes te horen tijdens deze editie van de Klassieker. Een tam duel als dit creëerde dan wel weer ruimte voor creatieve ingevingen. Waarschijnlijk was ergens op de omloop een schoonmaker beroofd van een rol vuilniszakken, want opeens stond de halve F-Side te zwaaien met een blauwe vuilniszak, begeleid door de tekst “Gio, neem je rotzooi mee”.
Een vermakelijk moment, tijdens een Klassieker die zowel op het veld als op de tribune vrij tam was. Na afloop hoorde ik verschillende mensen zeggen dat we niet zo moesten klagen, we hebben toch 3-0 gewonnen van de aartsrivaal? En dat na een zware wedstrijd tegen Benfica. Allemaal leuk en aardig inderdaad, maar van een Klassieker verwacht je meer. Strijd, passie en een échte vernedering voor Feyenoord: het ontbrak zondag allemaal een beetje.
Deels omdat Feyenoord sportief gezien gewoon écht niet meer als rivaal gezien kan worden. En deels omdat er na 10 jaar nog steeds geen Feyenoorder is die reageert op ons gezang, omdat het Feyenoord-bestuur vond dat de kosten en baten van uitsupporters niet tegen elkaar opwegen. De Klassieker is op sterven na dood. Al in 2013 kwam VAK410 met een spandoek van een rouwadvertentie voor de Klassieker. “Geld, bezit, roem: het is maar schijn. Het draait om hartstocht”, was er destijds te lezen. Vijf jaar later lijkt die boodschap nog niet bij iedereen aangekomen.
Als het zo door gaat, wordt een potje tegen Feyenoord vergelijkbaar met een potje tegen pak ‘m beet Excelsior: geen sportieve tegenstand, geen uitsupporters om tegen te keer te gaan. Ja, de zenuwen voor de Klassieker zijn er nog. Want Feyenoord is Feyenoord. Maar hoe lang blijft het nog leuk? Het wordt tijd dat iemand de Klassieker weer tot leven wekt. Jan de Jong, Martin van Geel: succes!
Meer blogs:
- Blog #1: Oh Ajax, meer avonden als deze dit seizoen alsjeblieft
- Blog #2: Hard werken en bescheiden blijven
- Blog #3: We gaan naar Kiev toe!
- Blog #4: Verslag uit Tsjernobyl
- Blog #5: In tranen naar de Champions League
- Blog #6: Jij krijgt die lach niet van mijn gezicht
- Blog #7: Een tussendoortje voor The Hunter en de Maestro
- Blog #8: (Bijna) helemaal terug waar we horen
- Blog #9: Ajax zet zich in de Allianz Arena wederom op de kaart
- Blog #10: We zouden Benfica bijna vergeten
- Blog #11: Hoe ver kunnen we komen op de #RoadtoMadrid?