Twee prima duels tegen Sturm Graz gaven moed, maar een weggegeven 2-0 voorsprong tegen Standard en een gelijkspel tegen Heracles hadden dat alweer teniet gedaan. We vonden voor de zoveelste keer dat Ten Hag moest oprotten en zagen de bui alweer hangen voor het thuisduel met Standard.
Maar Ajax is Ajax en blijft altijd verrassen. Vaak genoeg in negatieve zin, maar dinsdagavond tegen Standard in positieve zin. Hoewel de eerste goal een halfuur op zich liet wachten, was ik al snel weer vergeten dat we in de competitie alweer achter de feiten aan lopen. Je vraagt je af hoe Ajax in 3 dagen tijd 2 zulke verschillende gezichten kan laten zien. Maar gelukkig ben ik geen trainer en bovendien is het op moment van schrijven nog veel te vroeg voor dit soort overpeinzingen.
We gaan naar Kiev toe, dat is wat telt! Al voordat Dinamo Kiev en Ajax überhaupt door waren, waren de voorbereidingen al getroffen. Het hotel was geboekt, de prijzen voor vliegtickets vastgezet. En voor de zekerheid een tientje bij Toto op Standard Luik doorgaan, als soort van verzekering.
De kansen waren dus vakkundig gespreid. Het ‘enige’ wat nog fout kon gaan, was dat Slavia Praag van Kiev zou winnen en dat Ajax door zou gaan. Aangezien ik Praag al 8427932 keer gezien heb, besloot ik een eventueel tripje daarheen namelijk over te slaan. Dus volgden we onder het genot van een biertje het duel van Kiev vanaf 18.30.
Dat ging al snel de goede kant op, dus alleen onze eigen club kon ons dit mooie tripje nog door de neus boren. En met de 1-1 tegen Heracles nog vers in het geheugen, zagen we de bui al een beetje hangen. Maar Ajax leek weer helemaal gereset te zijn. Bijna alles wat ik over het thuisduel met Sturm Graz heb geschreven, zou ik nu opnieuw kunnen schrijven.
Vooruit, dat doe ik dan ook maar gewoon: we zagen Ziyech weer schitteren en hem op heerlijke wijze samen spelen met Tadic. We zagen opnieuw alles waar we op hoopten, maar niet meer op durfden te hopen na zaterdag. Het was weer een heerlijke avond, met een ongekende sfeer. De laatste 5 minuten van de wedstrijd deden heel Zuid 1 en Zuid 2 de pogo, wat gruwelijke beelden opleverde.
Dit was Ajax zoals we het willen zien. Opportunisme viert hoogtij deze dagen. Riep iedereen na Heracles thuis nog net niet dat we gingen degraderen, na de overwinning op Standard lijken we volgens sommigen af te stevenen op Champions League-winst. Dus vooruit: laten we dit weekend eerst maar eens het uitduel bij VVV Venlo winnen. Maar wat heb ik zin in het reisje naar Kiev. De vliegtickets zijn geboekt, het heerlijk kitscherige hotel mét live pianomuziek bij het ontbijt was al geregeld.
We moeten nog een krappe 2 weken wachten, maar ik ben er klaar voor: de laatste horde richting de Champions League. Na 3 jaar zonder Champions League wordt het wel weer eens tijd. We are bijna back op het hoogste podium. Hup Ajax, laat zien dat wij de beste zijn.