Al maanden geleden boekten we tripjes richting Lissabon en Athene. Want we wisten toen al: in Portugal of Griekenland kan weleens de beslissing gaan vallen. In Lissabon gebeurde het niet en dus moest Ajax in Athene Champions League-overwintering zien veilig te stellen.
Vol goede moed gingen we maandagavond richting Athene. Toen ik na de landing m’n telefoon van vliegtuigstand haalde, had ik er meteen al weer wat minder zin in. De beelden van de rellen in de stad waren niet mals. Er zou in flinke groepen tegen elkaar gevochten zijn. Het clubhuis van AEK werd bestormd, door een combi van verschillende groepen supporters. Volgens de politie in Athene was er geen aanleiding om te denken dat er Ajacieden bij waren.
Of dat nu wel of niet zo was. Na het zien van de beelden wist je al wel: het gaat morgen vermoedelijk niet rustig blijven, want de supporters van AEK staan niet bepaald bekend als lieverdjes. Maar dinsdag werd in eerste instantie een relaxte dag: omwisselen, wat sightseeing en daarna richting de verzamelplaats om op de bus naar het stadion te stappen.
De sfeer was ontspannen, er werd gezongen, er waren biertjes en er was vertrouwen dat Ajax het hier ging flikken. Ook bij het stadion was alles op het eerste gezicht prima geregeld. Er was voldoende eten en drinken, voor meer dan schappelijke prijzen. Daar kunnen ze bij Benfica nog wat van leren.
Met wat versnaperingen op zak zochten we een mooi plekje op. Het uitvak was verplaatst naar de eerst ring en dat zorgde voor uitstekend zicht, al blijft een sintelbaan altijd een beetje jammer. Dat we uitstekend zicht hadden, betekende helaas ook dat er vrij weinig was dat ons kon scheiden van de uitspattingen van de AEK-hooligans.
Al snel sprongen de eerste AEK-hooligans de gracht in om richting het uitvak te gaan en daar wat vuurwerk te gooien. De politie legde ze ook geen strobreed in de weg. Het was bizar om te zien hoe weinig moeite de politie deed om ons een beetje veilig te houden. De volgende stap was een molotovcocktail. Met een klap ontplofte het ding godzijdank tegen het enige lullige glazen wandje van het uitvak en niet in het vak zelf.
De beelden spreken voor zich. Wie niet vrijwillig het vak wilde verlaten, werd door de politie wel weggemept. Diverse supporters werden met een hoofd vol bloed weggedragen door vrienden. Het hek was inmiddels open gezet en flink wat Ajacieden verlieten het vak om op het pleintje voor het stadion even op adem te komen.
Iedereen zocht elkaar op om te checken of mensen oké waren en iedereen probeerde te bevatten wat er zojuist gebeurd was. Na Dynamo Kiev uit in augustus dacht ik zelf ook alles wel een keer gezien te hebben. Ook daar heb ik doodsangsten uitgestaan, maar de politie greep daar goed in de Oekraïense supporters hebben nog wel net iets meer hersencellen dan de Griekse, zo bleek.
Voor mij was het wel even klaar. In Kiev gezeik, in Lissabon gezeik en in Athene gezeik tot de macht drie. Ik besloot om niet meer terug het vak op te gaan en meteen terug te gaan naar ons hotel. Hoe kut ook, want we kwamen om Ajax te zien overwinteren in de Champions League. En uiteindelijk kregen we praktisch niks van de wedstrijd zelf mee, behalve via Twitter.
Datzelfde Twitter maakte me ook razend, toen weer allerlei eencelligen vonden dat we dit wel verdiend hadden vanwege wat er maandag in de stad gebeurde. Er hadden doden kunnen vallen, maar dat hadden we blijkbaar verdiend. Ook De Ligt deed na de wedstrijd nog een duit in het zakje met wat onhandige uitspraken over dat we ons hadden misdragen. Ik kan alleen nogmaals zeggen: praat niet over iets waar je niet bij was of de details niet van kent.
Ik kan er niet bij met m’n hoofd, maar vraag me inmiddels wel af waarom ik dit ook alweer leuk vond. Op dit moment weet ik het even niet en staat m’n hoofd niet bepaald naar een volgende Europese awayday. Wat ik wel weet, is dat ik fucking trots ben op wat Ajax heeft gepresteerd. We horen bij de beste 16 van Europa! Hoe mooi is dat. Misschien wel zo mooi dat ik me over een maandje toch weer laat overhalen om Ajax achterna te reizen.
