Cristian Chivu was een graag geziene gast in Amsterdam. Snel groeide de Roemeen uit tot vaste kracht centraal in de verdediging en mocht hij zelfs de aanvoerdersband dragen. Het is inmiddels achttien jaar geleden dat Chivu zich voor het eerst in het Ajaxshirt hulde. Hij blikt terug op zijn carrière bij Ajax, met Ajax.nl
Chivu was pas achttien toen hij vanuit Roemenië naar Amsterdam verhuisde. “In mijn eerste maand bij Ajax kwam ik uit voor Jong Ajax . Ik werd er zenuwachtig van, want ik wilde in de hoofdmacht laten zien wat ik kon. Achteraf was het een goede manier om te acclimatiseren,” zegt hij. Maar al snel wist hij een basisplaats te veroveren, die enigszins rood kleurde. “Daar was ik dolgelukkig mee. Toch moest ik nog erg wennen aan mijn nieuwe club en de manier van spelen. Ik had moeite me aan te passen en ving binnen no time twee rode kaarten.”
De international van Roemenië was ontzettend trots toen hij zijn debuut maakte voor Ajax. De recordkampioen van Nederland klonk hem als kind al goed en bekend in de oren. “Het eerste voetbalshirt dat ik kocht was een Ajax-shirt. Zonder naam of rugnummer. Dat mijn eigen naam uiteindelijk ooit op zo’n shirt zou staan had ik destijds natuurlijk nooit durven dromen.”
Het scheelde overigens niet veel of de verdediger was in Arnhem neer gestreken. “Het scheelde weinig, maar iets weerhield me. Ik wilde daar niet tekenen. Maar goed ook, want drie maanden later zette ik mijn krabbel bij Ajax.”
Bijna alles aan de oud-speler van onder andere AS Roma en Inter ademt Ajax. Ook als het om de trainingen gaat, wat nogal anders verloopt dan in Roemenië. “Alles was perfect geregeld. Zelf was ik een losbol en piepjong. Ik had amper twee haren op mijn kin. Dat georganiseerde karakter van de club was goed voor me. Tegelijkertijd keek ik mijn ogen uit. Ik speelde ineens met voetballers die ik alleen van televisie kende. Onbeschrijfelijk was dat.”
“Ik heb de Amsterdamse mentaliteit goed tot me genomen. Men zegt vaak dat Amsterdammers arrogant zijn en koeltjes. Dat is onzin. Amsterdammers zijn heel respectvolle mensen. Ze zijn duidelijk en dat kan ik erg waarderen”, vervolgt de Roemeen. “Toen ik als jong ventje begon bij Ajax, had ik daar best moeite mee. Ik was een warhoofd en moest wennen aan dat punctuele. Ik heb er uiteindelijk ontzettend veel van geleerd. Toen ik naar Italië verhuisde, besefte ik me hoe diep Amsterdam en Ajax in mij geworteld zaten. De Italiaanse chaos trok ik slecht. Ik was er totaal niet meer aan gewend en snakte naar regelmaat en discipline. Uiteindelijk gold in Italië dezelfde regel: ik paste me aan en vond mijn weg.”
In 2012 scheelde het niet veel of Chivu was teruggekeerd naar Ajax. “Ja. In 2012 wilde ik graag terugkomen. Mijn management is in gesprek gegaan met Ajax om te kijken wat de mogelijkheden waren. Daar is toen helaas niets uitgekomen.”
