Die ene pushmelding waar we allemaal bang voor waren deze week. Op donderdagmiddag werd het werkelijkheid. Bij het lezen van de titel wist iedereen al genoeg. Een half uur lang heb ik voor me uit lopen staren. Rillingen liepen over mijn lijf, tranen vloeiden over mijn wangen en mijn gedachten dwaalden af naar afgelopen zaterdag. Beelden die de voorbije dagen al vaak genoeg in mijn geheugen voorbij waren gekomen. Het doet pijn, ongelofelijk veel pijn. Maar wonderen bestaan. Eén zo’n wonder ben jij. Ap, we blijven bidden, hopen en smeken voor je. Als iemand het kan, dan ben jij het.
De voetbalwereld staat stil. Al sinds je een jonge Ajacied bent, wordt er met superlatieven naar je gegooid. De nieuwe Cruijff, werd je zelfs al sporadisch genoemd. Topclubs trokken al vroeg aan je, zoals wel vaker bij Ajax-talenten. Maar jij bleef vechten voor die ene droom: debuteren en spelen in het eerste van Ajax. Dat gaf je niet op. Nooit. Nu zullen wij blijven bidden, hopen en vechten tot dat we jou weer zien stralen. De droom van elke Ajacied is nu om jou weer te zien lachen. Dit zullen wij niet opgeven, nooit. Geen haar op m’n hoofd. We willen alles voor je doen, wat we kunnen doen. Daar zullen wij voor blijven vechten.
Nog even hadden we de hoop op een wonder, maar toen kwamen de uitspraken van je broer tegenover het AD. Bij het horen van de woorden ‘cruciale hersenfuncties’ wisten we dat het echt ernstig was, maar dat het zó ernstig was, wisten we niet. Ondanks dat de berichten verschrikkelijk zijn, zullen we de hoop niet opgeven. De hoop dat we jou ooit schaal nummer 34 omhoog zullen zien tillen. Nummer 34, het nummer dat je uitkoos. Niet omdat je dat zo’n mooi nummer vindt, nee omdat dat het aantal landstitels wordt bij een eerstvolgende kampioenschap.
Waarom jij?! Het is nog zo onwerkelijk allemaal. Laten we na nummer 14 ook nummer 34 niet meer weggeven. Het zien van het getal 34 zal voor iedereen nu zijn als het zien van het getal nummer 14. We mogen uiteraard niet vergeten dat je er nog bent. Je geweldige persoonlijkheid is er nog. En die zal er altijd blijven. Appie, we vergeten je niet. Nooit. Appie, je bent onze eeuwige nummer 34.
