De brief waarmee Dolf Collee deze week heeft geprobeerd de werknemers op De Toekomst te kalmeren maakt duidelijk dat zijn eerdere opmerking dat ‘de mensen recht hebben op de juiste informatie’ lege retoriek was. De reactie op de open brief van techniektrainer Michel Hordijk bevat, in vergelijking met de eerdere toelichting op de officiële website op 12 november jl., geen enkele nieuwe informatie. Enkel de eerder gemelde bereidheid tot transparantie is verdwenen, een hoogst opmerkelijke draai. Hoe Collee denkt met zijn nutteloze stukje tekst de gemoederen te kunnen sussen mag Joost weten. Het zijn praktijken die duidelijk maken dat Ajax de komende jaren overgeleverd lijkt te zijn aan toeval.
Het is inmiddels een publiek geheim dat de werkelijke problemen van Collee en co met Wim Jonk in de invloedssfeer rondom de Volendammer gezocht moeten worden. Medewerkers die de laatste jaren door Jonk zijn binnengehaald zouden reden zijn van de verwijdering tussen de leden van het Technisch Hart. Niet voor niets vroeg supportersvereniging AFCA Jonk er al naar op vrijdagavond 13 september. De grote vraag is waarom enkele mensen in de toplaag bij Ajax hun bezwaren openlijk delen in allerlei persoonlijke gesprekken – ook met buitenstaanders – maar er met geen woord over reppen in de brief aan de werknemers. In het schrijven stelt Collee dat Ajax ‘zeer terughoudend [blijft] met berichtgeving hierover omdat het niet in het belang van Ajax is en ook niet in het belang van Wim Jonk.’ Maar wat is dat belang van Ajax dan, en waarom meldde Collee eerder nog dat mensen recht hebben op de juiste informatie? Als de directie, commissarissen en bestuursraad zich niet willen uitspreken met de rechtszaak over Jonk in het vooruitzicht, meldt dat dan gewoon!
Ondertussen blijven er enkele cruciale inhoudelijke vragen liggen, waar Collee eveneens geen antwoord op geeft. Waarom kiest Ajax er bijvoorbeeld voor niet het volledige advies van Ling te implementeren? In plaats van een professionalisering van de besluitstructuur bij Ajax, kiest Ajax voor de makkelijke verwijdering van een kritisch sleutelfiguur om voor een goede harmonie te zorgen. Maar wat betekent dit voor de toekomst van het Technisch Hart en daarmee het plan van Cruijff, waarvan Collee zegt dat het nog altijd leidend is? In hoeverre is Ajax overgeleverd aan passanten, nu een De Boer niet al te lang meer bij de club zal zijn en dat van anderen nog maar afgewacht moet worden. Hoe zorgt Ajax voor duidelijke taakafbakeningen waardoor nieuwe werknemers in de Toekomst zich alleen maar hoeven te schikken naar heldere afspraken? Hoe voorkomt de club dat de persoonlijke contacten van en tussen werknemers bepalend zijn? Het kan het cruciale verschil zijn tussen een nieuwe Sanogo en een breedgedragen aankoop die wel kans van slagen heeft.
Ondertussen voelen veel doorgaans loyale supporters zich steeds verder vervreemd raken van hun club, ondanks dat de AFCA officieel zegt geen partij te kiezen. Velen hekelen de manier waarop de voetbalvereniging Ajax al sinds de beursgang in de greep is van bankiers, zakenmensen en politici, die er bovendien keer op keer weer een grote puinhoop van maken. Door het Old Boys Netwerk duiken keer op keer weer dezelfde namen op in allerlei commissies en andere organen. Samen hebben deze mannen niet kunnen voorkomen dat onrust sinds die gang naar de beurs de enige constante factor is bij de Amsterdamse club. De vraag is dan ook inmiddels gerechtvaardigd of het niet het verstandigst is de sterke kaspositie te gebruiken om van de beurs te gaan, en weer officieel een voetbalclub te worden. Het vergt een enorm offer van mensen die ontzettend gehecht zijn aan hun erebaantje bij Ajax, maar de mindset van voetbalmensen die niet uit de voetballerij komen heeft Ajax in bijna twintig jaar geen steek verder gebracht. Het lijkt daarom vooral ‘in het belang van Ajax’ eens voor een andere denkwijze te kiezen.
Ajax 1 draait inmiddels wederom een totaal verloren seizoen, waarin het al in november duidelijk is dat de ploeg van Frank de Boer zich alleen nog op de landstitel kan richten. Ploegen die niet eens tot de Europese middenmoot horen bleken te sterk. De enige lichtpuntjes zijn degenen die in enige mate bloot zijn gesteld aan de invloeden van de door Jonk geleide jeugdopleiding. Het spel blijft echter onverminderd saai en drijft veel fans tot wanhoop. Natuurlijk kunnen mensen als Collee ervoor kiezen zich de komende jaren op de borst te slaan door de goals van grote talenten als Cerny, die ook zeer middelmatige trainers als Van den Brom en Stam successen zouden kunnen brengen, maar met een scherpe voetbalvisie – laat staan Plan Cruijff – heeft dat niets te maken. Zolang mensen als Collee de scepter zwaaien bij Ajax is de club volledig overgeleverd aan toeval vermomd als ‘Plan Cruijff’. Het is het absolute schrikbeeld van elke echte Ajacied.
