De term werd door Bob Marley gebruikt als titel van een van zijn nummers. Sterker nog, het album waar het nummer op staat draagt dezelfde titel als dit nummer. Uitgerekend Bob Marley, de man die ons in de rust van iedere wedstrijd toezingt dat alles wel weer goed gaat komen, bezingt hier een van de grootste angsten van de Ajacieden: de exodus.
De exodus is al ruim twee decennia Ajax’ grootste vijand. Na de invoering van het Bosman arrest is de rol van het geld in de voetbalwereld exponentieel gegroeid. Het was voor de bescheiden club die Ajax weldra werd nauwelijks mogelijk om een exodus te voorkomen nadat het weer een goede generatie voetballers had opgeleid en/of aangekocht.
Dit jaar staan we mogelijk voor de grootste exodus die we ooit gekend hebben. Een exodus imposanter dan die van Mozes toen hij zijn volk uit Egypte leidde. Niet de Egyptenaren, maar het grote geld en hongerige oliesjeiks – misschien zit hier wel een Egyptenaar tussen – jagen Ajax op richting de transfermarkt die voor zijn neus opensplijt.
Nu is het de vraag hoeveel spelers er achterblijven in de woeste kolkende geldmassa. Bijna iedere selectiespeler is inmiddels wel in verband gebracht met een potentiële nieuwe club. Onze aanvoerder gaat zoals het een echte leider betaamt voorop richting de miljoenenzee. Dit is overigens geen verwijt, Davy Klaassen verdient als geen ander een prachtige transfer. Zes jaar bij dezelfde club is in het huidige voetbalklimaat een eeuwigheid. Bovendien is hij meer dan belangrijk geweest voor Ajax, hij ging voorop in de strijd en werd een echte Ajacied. Het wordt tijd om door te ontwikkelen.
Maar daarna begint de angst. In Klaassens kielzog volgen Sanchez, Dolberg, Younes, De Ligt, Veltman, Ziyech en Onana, ze komen allemaal voor op lijstjes. En dan heb ik het nog niet gehad over Traoré, verlenging van zijn huurperiode is een utopie. Natuurlijk is er ook hoop, Ziyech riep de selectie hoogstpersoonlijk op om bij elkaar te blijven. En met Champions League in het verschiet, het heerlijke spel van dit jaar en de goede sfeer in de groep in ogenschouw nemende, kun je niet aan de gedachte ontsnappen dat bij de spelers de wil om er een mooi project van te maken aanwezig is.
Toch zou het bijzonder naïef zijn om de harde voetbalwetten te negeren. We weten allemaal hoe het werkt. Je kunt je werkgever trouw zijn, maar als je elders het tienvoudige kunt verdienen ben je weg. En voor veel jongens is dit dé kans om een mooie aanbieding binnen te harken. Als het komende seizoen minder goed verloopt is die kans verkeken. En dan is er nog de teleurstelling. Je kunt toch moeilijk ontkennen dat aan het einde van de rit, na de verloren finale, teleurstelling een zeer prominente invloed uitoefent op het Ajax-hart. Als de laatste wedstrijd van het jaar teleurstellend verloopt, is dat het gevoel dat beklijft. En dit ervaren de spelers ook, daar kun je gerust vanuit gaan. Aan het eind van het seizoen staan ze met lege handen. En een kat vol teleurstelling maakt rare sprongen.
Voorlopig zullen we toch vooral moeten afwachten. De komende 2,5 maand gaan sentiment, loyaliteit en teamgeest het opnemen tegen het licht favoriete harde voetbalwereldje. En natuurlijk hebben we zelden in een situatie gezeten waarin we zoveel luxe hadden om spelers te kunnen laten gaan. Er staat alweer een geweldige generatie voetballers te trappelen om zich te laten zien. Maar mocht de exodus inderdaad grote vormen aannemen, dan betekent dit wel dat je volgend jaar weer opnieuw moet gaan bouwen en dat je met dezelfde problemen krijgt te maken als afgelopen seizoen. Met ieder jaar een onervaren groep ga je de sluwe vos Mourinho niet aftroeven. Daarnaast is het gewoon ontzettend jammer dat we van enkele geweldenaren maar zo kort kunnen genieten. Sanchez, Dolberg, wat waren zij fantastisch om naar te kijken.
Van de één (Sanchez, Younes) is het waarschijnlijker dat hij zal vertrekken dan van de ander (De Ligt, Ziyech), maar laten we toch hopen dat we zoveel mogelijk geweldenaren overhouden. Het aantrekken van Huntelaar is in ieder geval al een extra geruststelling, dus voorlopig kunnen we het nog gewoon houden bij three little birds, dat veelzeggend genoeg op het album Exodus te vinden is. Baby don’t worry…
