John Heitinga kijkt met een goed gevoel terug op de afgelopen week. Het waren voor hem hectische dagen waarin hij een punt achter zijn carrière zette en afscheid nam van onder meer de Ajax-supporters. Na afloop van Ajax-Feyenoord was er ook nog een afscheidsfeest georganiseerd voor Heitinga. Op dat feest waren veel bekenden aanwezig. “Het verrassingsoptreden van Danny de Munk, Martin Garrix die onverwachts achter de draaitafel van mijn vriend en top-dj Youri Alexander (Yaxx) plaatsnam in restaurant Hosokawa of Rafael van der Vaart die de moeite nam om voor één avond uit Sevilla naar Amsterdam te komen. Het zijn zo maar drie heerlijke momenten van die onvergetelijke dag”, schrijft Heitinga in zijn blog.
“Niks ten nadele van Danny, Martin of Rafael, integendeel zelfs, maar het absolute hoogtepunt was toch dat ik met mijn schitterende gezinnetje de kolkende ArenA mocht betreden”, vervolgt de Ajacied. “Met de fans van Ajax heb ik altijd een fantastische band gehad. En dan heb ik het natuurlijk niet over diegenen die Kenneth Vermeer op schandalige wijze bejegenden. Dat Feyenoord een erehaag vormde en Dirk Kuyt me omhelsde, had voor hen juist een teken moeten zijn dat er ondanks sportieve rivaliteit altijd respect hoort te zijn. Ik hoop dat iedereen vanaf nu ook zijn gezonde verstand gebruikt. Gelukkig praten we over een minderheid, want de meeste Ajax-fans zijn fantastisch.”
Voorafgaand aan de Klassieker kreeg de 32-jarige Heitinga een ereronde, gevolgd door een erehaag die werd gevormd door de Ajax-spelers, de Feyenoord-spelers en de arbitrage. Na afloop hesen Gudelj en Cillessen Heitinga op de schouders om de overwinning te vieren. Al deze gebeurtenissen doen en deden de Ajacied erg goed. “Tijdens de indrukwekkende ereronde voorafgaand aan de Klassieker was Lennox’ glimlach weer helemaal terug. ‘Die mensen zijn wel lief voor je, pap’, zei Jezebel, terwijl ze alle toejuichingen als een prinsesje op Koningsdag in ontvangst nam. Omdat Charlotte-Sophie zich als voetbalvrouw altijd wegcijferde en ook nu liever niet op de voorgrond trad, sloop ze na de mooie woorden van Edwin van der Sar naar de kant. Zo bleef haar een ereronde op naaldhakken bespaard. Ze genoot echter niet minder van alle liefde en warmte van de tribunes. Dat Ajax de wedstrijd won, maakte de dag compleet en – om maar weer eens als Louis van Gaal te spreken – de cirkel rond. Ik debuteerde in 2001 onder Co Adriaanse… met een overwinning op Feyenoord. Dat mijn medespelers eisten dat ik na het laatste fluitje van Kevin Blom ook het veld op kwam en dat Jasper Cillessen en Nemanja Gudelj me op de schouders hesen, onderstreepte voor mij dat ik ondanks de weinige speelminuten de goede keuze had gemaakt terug te keren bij Ajax. De waardering van de hele selectie, die later ook door Davy Klaassen en een aantal anderen zou worden verwoord, maakte me duidelijk dat het zo goed was. Als Davy het hoort, lacht hij om die term, maar het bleek dat ik kennelijk toch belangrijk was ’in de kleedkamer’.”
“Het was voor mij belangrijk dat bijna al mijn familieleden en vrienden in de ArenA aanwezig waren en later aanschoven in Hosokawa. Op de mooie en moeilijke momenten van mijn carrière – en dit was een combinatie van beide – wilde ik altijd mijn dierbaren om me heen. Ik schaam me er niet voor dat ik het tijdens het bekijken van het speciaal vervaardigde filmpje met gelukswensen en pakkende teksten niet droog hield. Toen ik de krakende stemmetjes van Lennox en Jezebel hoorde, rolden de tranen over mijn wangen.”
Heitinga sluit zijn blog af met het volgende: “Ik ben Ajax veel dank verschuldigd voor het imposante afscheid dat me werd gegund. Alle ervaringen van die in mijn geheugen gegrifte 7e februari 2016 en de warmte die ik voelde, zullen me helpen om een flitsende start te maken in mijn ’nieuwe leven’. Lieve voetbalvrienden en fans, het gaat jullie goed! En tot snel.”
De hele blog van Heitinga is hier te lezen.
