De vergeten voetballer is een speler, die in dienst van Ajax is geweest en die op ons als supporters een onuitwisbare indruk heeft gemaakt. Of een Ajax-voetballer waar wij goede en warme herinneringen aan hebben beleefd, een voetballer die bekend is geworden door een incident of gewoon om zijn verdiensten voor onze mooie club. In deel 4 van deze rubriek richten wij onze aandacht op Cristian Chivu. De voetballer die vele harten voor altijd heeft gestolen.

Het begin

Op 26 oktober 1980 zag in het Roemeense Reşiţa de later zeer bekende Cristian Eugen Chivu het levenslicht. Tot dan toe was Roemenië in de voetballerij vooral bekend door Gheorghe Hagi, László Bölöni en Helmut Ducadam. Cristian Chivu was wat ze noemden, een ruwe diamant. De topclubs in Europa lieten hem nog links liggen, omdat zij het enorme potentieel van de Roemeense superster (nog) niet zagen. Chivu begon zijn profcarrière daarom ook in zijn thuisland bij CSM Reşiţa. De jonge Chivu speelde daar 23 wedstrijden en scoorde twee keer. Het jaar erop vertrok hij naar de topclub Universitatea Craiova, waar hij maar één jaar verbleef. Toen kwam het grote Ajax Amsterdam.

Inmiddels was de jeugdige topper in spe al A-international geworden. Danny Blind was technisch manager bij Ajax en durfde het wel aan met het Roemeense blok graniet. 1999 was ook het jaar waarin de documentaire “Daar hoorde zij engelen zingen” werd opgenomen. Toen Chivu binnen kwam lopen in de Arena stonden de camera’s al volop te draaien. Die eerste beelden zijn ook in de documentaire opgenomen. En zijn later dan ook legendarisch geworden. Chivu krijgt namelijk in één van zijn eerste wedstrijden rood. In de documentaire zie je de arme Chivu met zijn ziel onder zijn arm in een hotelkamer van het Holiday-inn staan. Echt, voor degene die de documentaire nog niet heeft gezien is deze documentaire eigenlijk verplichte kost. En eigenlijk is het vooral hoe wij onze club niet willen zien, maar wij krijgen met het zien van de film een kijkje in de keuken van onze trots. En op sommige momenten (Jan Pruijn – wie kent hem niet – in Afrika is wel echt een dieptepunt) neemt de schaamte de overhand. Chivu gaat gewoon door in zijn eerste jaar, maar dan vooral op een negatieve manier, getuige zijn vele rode kaarten in één seizoen. Dit tot woede van zijn toenmalige trainer Jan Wouters.

En de rest is geschiedenis…

De woede van Wouters, het geduld van Blind en later de zachte hand van Westerhof (al probeerde de laatste in de documentaire dat imago op hilarische wijze met hand en tand tegen te gaan) zorgde ervoor dat er een knop om ging bij de nog altijd jonge Chivu. Koeman kwam en maakte hem zelfs aanvoerder. Chivu groeide uit tot de schrik van de Eredivisie. Chivu zou 4 jaar bij Ajax blijven. In die tijd werd hij één van de meest geliefde spelers aller tijden. Chivu ging namelijk altijd tot het gaatje, verzaakte nooit en sprong en dook werkelijk over voor.

Vooral dat laatste zorgde voor zoveel enthousiasme bij de eigen aanhang dat zijn populariteit tot ongekende hoogte steeg. In 2002 won Ajax aan de hand van de absolute vedette Chivu, het kampioenschap, de nationale beker en de supercup. Chivu zijn naam was voor altijd bij Ajax gevestigd. In 2003 (het laatste jaar van Chivu bij Ajax) geraakte Ajax zelfs tot aan de kwartfinale van de Champions League. Daarin was AC Milan (zwaar onterecht) in de laatste seconde te sterk voor het jeugdige sterrenensemble van onze Amsterdamse trots. Chivu was gevreesd om zijn hardheid, maar ook vooral om zijn vrije trappen. Van die laatste kwaliteit staat één wedstrijd de Ajax-supporter nog steeds helder voor de geest….

25 augustus 2002

Ajax had tot dan toe nog steeds geen overwinning geboekt in de redelijk nieuwe Gelredome. Ronald Koeman was toen de trainer van dienst bij de Amsterdammers. Hij kende de kracht van Vitesse goed, omdat hij daarvoor trainer was geweest bij de Arnhemmers. Ajax had een jong, maar ongelofelijk talentvol elftal getuige een greep uit de selectie: Zlatan Ibrahimovic, Rafael van der Vaart, Mido, Andy van der Meijde, Maxwell, Trabelsi en vele anderen. Ajax was een outsider voor de titel en een bezoek aan Vitesse was een belangrijke testcase.

Ajax kwam in de eerste helft al direct op achterstand door toedoen van Amoah. Bij Vitesse was Theo Janssen de grote uitblinker. “Dikke” Theo was in de topwedstrijden altijd goed en ook deze dag liet Theo wederom zien waarom topclubs hem ieder jaar weer in het vizier hadden. Ajax had het de eerste helft lastig. Net na de rust ramde Janssen een vrije trap op de lat boven het hoofd van doelman Maarten Stekelenburg. Even daarna een corner van Ajax. Jevric (keeper van Vitesse) ging in de fout en Pasanen profiteerde, 1-1. Ajax zette aan en wisselde Wamberto en Jan van Halst voor Van der Meijde en Galasek. Dan de 77e minuut. Ajax kreeg op bijna 30 meter van de goal een vrije trap te nemen.

Ondanks de aanwezigheid van Van der Vaart en Zlatan ging de Ajax-aanvoerder achter de bal staan. Chivu keek, maar zag eigenlijk geen opening. De enige mogelijkheid was de bal met zoveel gevoel raken en met zoveel snelheid dat de keeper kansloos zou zijn. Ik stond die dag achter de goal van Stekelenburg. Ik had hetzelfde zicht als Chivu, alleen dan nog iets verder. Ook ik dacht: “kansloos”.  Echter, “Cris” dacht er iets anders over.

Met die machtige dijen van hem krulde hij de bal met zoveel snelheid richting kruising. Jan van Halst fungeerde als bliksemafleider in de muur. De bal ging met een orkaankracht richting kruising. Jevric dook, maar was volslagen kansloos op de kanonskogel. Als een aangeslagen bokser hing de keeper in de touwen. “Cris” had het weer geflikt en ik werd met 1200 Ajax supporters om mij heen helemaal gek van vreugde. Chivu was de nieuwe held van Ajax. Chivu had alles wat de Ajax-supporter blij maakte. Hij had techniek, kopkracht, slagkracht en een dodelijke vrije trap. Helaas had hij nog één ding en dat zou een zware tol trekken over zijn carrière, namelijk zijn blessures.

Tekst gaat verder onder de video

Zijn carrière

In 2003 vertrok Chivu tot spijt van iedereen die Ajax een warm hart toedroeg naar AS Roma. De Italiaanse topclub die wel vaker een talent van ons weg rooft, lijfde de veel geprezen aanvoerder van Ajax in. Echter, het oersterke lichaam begon in zijn Italiaanse tijd echt zijn tol te eisen. Chivu zat daardoor vaker, tot zijn grote spijt, op de Romeinse bank. Waar Chivu in Amsterdam nog tot 107 wedstrijden kwam, daar redde hij in Roma dat aantal bij lange na niet. Echter in het seizoen 2005/2006 kwam zijn talent dan eindelijk tot wasdom. Chivu werd een vaste waarde in het elftal van trainer Spalletti. De Europese topclubs vochten elkaar de tent uit in het Olympisch stadion van Roma.

Iedereen wilde de handtekening van Cris graag hebben. Maar Chivu koos voor het Italiaanse Internazionale van trainer Roberto Mancini en later de wereldberoemde trainer met de bijnaam “the special one”, Mourinho. In zijn eerste seizoen werd Chivu bij Inter direct kampioen. Chivu was een van de vaandeldragers van de Milanese verdediging, maar naarmate de tijd vorderde verloor hij zijn plek aan het slopersduo, Walter Samuel en Lucio. Het noodlot sloeg echter toe toen de Roemeen een schedelbasisfactuur opliep. Het spelen van wedstrijden met een helm werd door Chivu wereldberoemd. Dat spelen met een helm deed geen afbreuk aan zijn tomeloze inzet. Chivu gaf nu eenmaal nooit op.

De wens van velen

In 2012 tekende hij toch weer voor drie jaar bij, terwijl ieder jaar de geruchten de ronde gingen dat hij wellicht terug zou keren naar Ajax. Maar dat kwam er nooit meer van en in 2014 hing Chivu spreekwoordelijk zijn voetbalschoenen aan de wilgen. Niemand had ooit kunnen bevroeden dat de schuchtere Roemeen in 1999 later zou uitgroeien tot een idool van vele kinderen en vaders. Chivu was het toonbeeld van doorzettingsvermogen en de onuitputtelijke oerkracht gaf hem vaak vleugels. Echter de oerkracht en het smijten met zijn krachten trokken met de jaren heen een zware tol op zijn lichaam. Maar met zijn spel zal Chivu altijd in de Ajax harten gesloten blijven. Chivu was en is nog steeds een held uit de rijke historie van de grote Ajax-familie.

Meer vergeten voetballers:

Christian Chivu & Zlatan