Afgelopen weekend eindigde voor alle Ajacieden het seizoen in mineur. De dapp’re strijders speelden met 1-1 gelijk tegen De Graafschap, waardoor de landstitel uit de Amsterdamse vingers glipte. In de rubriek ‘De verloren Strijders’ nemen we per speler het seizoen door. We analyseren de diepte- en de hoogtepunten en noteren de opvallendste of belangrijkste statistieken van de spelers die +5 wedstrijden hebben gespeeld dit seizoen. De spelers zullen op volgorde van de rugnummers aan bod komen.
‘De verloren Strijders‘: #1, 2, 3 en 4
#1: Jasper Cillessen
Jasper Cillessen heeft dit seizoen weer bewezen waarom hij de nummer één doelman van Nederland is. Ondanks dat kende hij ook wat problemen, vooral op het fysieke vlak. In de eerste wedstrijd na de winterstop werd de doelman vol in het gezicht geraakt door Ruben Schaken. Hoewel van opzet geen sprake leek, komt de klap natuurlijk niet minder hard aan bij Cillessen. De goalie speelt, na even bewusteloos op het veld te hebben gelegen, de wedstrijd uit. Na afloop blijkt dat hij zijn neus heeft gebroken. Twee maanden later is het weer ‘raak’. Dit keer komt Klaas-Jan Huntelaar tijdens de training van het Nederlands elftal hard in botsing met Cillessen. Opnieuw breekt de doelman zijn neus. Enkele dagen later staat hij alweer met een masker op het trainingsveld.
Cillessen heeft dit seizoen weer bewezen een enorme bikkel te zijn, die voor niets terugdeinst. De in Groesbeek geboren Ajacied kende dit seizoen ook enkele hoogtepunten. Zo was hij ook dit seizoen weer van grote waarde voor Ajax. De doelman wist maar liefst 18 wedstrijden zijn doel schoon te houden en incasseerde slechts 21 tegendoelpunten. Ondanks de blessure(s) aan zijn neus kon Cillessen dit seizoen slechts één keer niet in actie komen, dit kwam echter door een rugblessure.
#2: Ricardo van Rhijn
Voor Ricardo van Rhijn zelf was dit hele seizoen misschien een groot dieptepunt. Hij kwam niet veel aan spelen toe en diende vooral als warmhouder van de bank.
Toch verdient de verdediger veel respect. Hij zette zich altijd in voor de club en Ajax kwam bij hem áltijd op de éérste plaats te staan. Dat kwam ook goed tot zijn uiting in de 31e speelronde. Ajax speelt die zondag tegen Utrecht en krijgt vlak voor tijd een strafschop. Milik schoot onberispelijk raak en bezorgde Ajax een belangrijk punt. Op de schermen en op televisie is de bank van Ajax te zien, waar iedereen van vreugde opspringt. Op de achtergrond verschijnt Van Rhijn. Hij juicht alsof hij net zelf de bal vanaf elf meter in het doel heeft geschoten. Dit laat zien dat hij zich niet te min voelt voor het team. Nee, hij wil zich altijd inzetten voor de club en doet dat ook, zelfs op de bank. Iedereen beseft dat Van Rhijn de concurrentiestrijd met Kenny Tete (terecht) heeft verloren, maar tegelijkertijd gunt ook iedereen hem meer dan hij nu krijgt.
#3: Joël Veltman
Hoewel het alweer heel lang geleden lijkt, kende Joël Veltman in het begin van het seizoen ook een dieptepunt. In de eerste wedstrijden van het seizoen beging de verdediger twee ‘Veltmannetjes’. In die fase van het seizoen oogde hij wat onrustig.
Na een aantal weken herstelt hij zich knap en toont hij zijn waarde als vaste basiskracht. Zelfs op de rechtsbackpositie liet hij zijn krachten zien. Als we sociale media moeten geloven, zitten er nog steeds een aantal aanvallers in de broekzak van Veltman. Ajax’ tweede aanvoerder voetbalde met passie, inzet en stond in het ‘velt-’ zijn ‘mannetje’. Kortom, de ‘Veltmannetjes’ van eerder in het seizoen heeft hij volledig uit zijn spel gehaald en teniet gedaan door zijn goede spel.
#4: Mike van der Hoorn
Voor Mike van der Hoorn begon het seizoen moeizaam. De verdediger verloor de concurrentiestrijd van Jaïro Riedewald en leek weer genoegen te moeten nemen met een plek op de bank. Uiteraard wilde hij graag spelen en hij liet in de pers ook weten open te staan voor een eventuele (tijdelijke) transfer. Ajax wilde in de winterstop echter op geen enkele manier meewerken aan een transfer van Van der Hoorn omdat De Boer ook een goede bank wil(de) hebben.
En de club kreeg gelijk. Na de blessures van Kenny Tete en Jaïro Riedewald moest Van der Hoorn er ineens staan. En hij stond er. Hij won veel van zijn duels, beging in alle wedstrijden die hij speelde slechts een handjevol overtredingen en liet zien waarom Frank de Boer hem er zo graag bij wilde houden in de winterstop.
Later vandaag volgt deel twee van deze serie: de nummers 6, 7, 8 en 9 komen dan aan bod.