Goed nieuws voor de Ajacieden, spits Kasper Dolberg is op de weg terug. Tijdens de laatste competitie wedstrijd van 2017 thuis tegen Willem II raakte de Deen geblesseerd aan zijn voet. Hij scheurde een aantal bandjes in zijn rechtervoet waardoor hij bijna twee maanden was uitgeschakeld. Sinds afgelopen maandag heeft de spits zijn training hervat.

Eenzaamheid

“Tegen Willem II liep ik de blessure op, daarna ben ik naar Denemarken vertrokken om mij daar te laten onderzoeken, daar zagen ze niks. Toen ik na een aantal dagen nog steeds last had heb ik me in Nederland opnieuw laten onderzoeken, daar zagen ze dat ik een aantal bandjes had gescheurd in mijn rechtervoet.” Vertelt Dolberg via de officiële website van Ajax. Door de blessure moest Dolberg de veldtrainingen laten schieten, hij trok zich terug in het krachthonk waar hij zijn eigen programma afwerkte. “Het waren zes lange weken. Steeds dezelfde oefeningen, het werd een beetje saai. Ik moest mijn linkerbeen blijven trainen zodat die geen achterstand zou oplopen. Daarnaast heb ik veel krachttraining gedaan en aan mijn bovenlichaam gewerkt.” Door de weken lange training in zijn eentje geeft Kasper toe wat eenzaam te zijn geweest tijdens zijn revalidatie. “Om eerlijk te zijn was ik tijdens mijn blessure vaker op de club dan toen ik fit was. Ik trainde twee keer per dag. Ik heb dus niet verveeld thuis gezeten. Nu de groep onder Erik ten Hag ook twee keer per dag traint, heb ik vaker mensen om me heen. Wanneer iedereen om 1 uur s’middags weg is ben je sneller eenzaam.”

Taxi bedrijf de Jong

Mede dankzij zijn blessure moest Dolberg een andere weg vinden naar de Toekomst, want zelf rijden zat er immers niet in met een voetblessure. Gelukkig boden teamgenoten al snel hulp. “Frenkie de Jong woont dichtbij mij, dus hij pikte me elke ochtend op. Afhankelijk van de dag, bracht iemand anders me thuis, het was fijn dat teamgenoten me hielpen.” De blessure had als gevolg dat Dolberg het trainingskamp in Portugal aan zich voorbij moest laten gaan. Samen met een aantal andere spelers bleef hij achter in Nederland. “We hebben onderling veel contact gehad. Andere geblesseerde zoals Daley, Vick, Nick en Benjamin stonden dagelijks met mij in de sportschool. Toen mijn teamgenoten in Portugal waren, ben ik terug gegaan naar mijn familie. Ik kon destijds namelijk niet veel doen aan mijn revalidatie, zo vroeg in het proces. De club vond het goed dat ik terug ging naar mijn familie, wat te trainen en daarnaast een beetje te genieten van de aanwezigheid van mijn familie.”

Plezier in voetbal vergroot

Doordat de Deen zo vaak in de sportschool was had hij tijd om na te denken. “Dit is mijn eerste serieuze blessure, ik ben er voor het eerst langer dan 3 weken uit geweest. Tijdens mijn revalidatie besefte ik steeds meer hoe leuk het is om te voetballen.” Nu hij zo goed als hersteld is wil Dolberg alleen nog maar vooruitkijken. “Ik moet het stap voor stap bekijken. Het is lastig om te zeggen wanneer ik weer in de ArenA sta, dat hangt er vanaf hoe mijn voet reageert. Het gips is er nu af en het voelt heel goed. Mijn enkel en tenen zijn nog niet zo sterk als voor de blessure. De focus ligt nu om eerst kracht terug te krijgen in mijn bovenbeen, meedoen aan de groepstraining is een ‘big thing’ voor mij nu, andere doelstellingen zijn voor later.” Natuurlijk kijkt Dolberg ook met een schuin oog naar het WK deze zomer in Rusland. Hij zat al vaak bij de selectie van het Deense elftal de hoop om naar het WK te gaan heeft hij dus nog niet verloren. “Tuurlijk heb ik erover nagedacht of mijn blessure invloed zou hebben op de keuzes van de bondscoach, maar ik denk niet dat zijn mening is veranderd. Het zal ervan afhangen hoe veel ik nog speel dit seizoen en of ik goed speel. Het WK is zo ver niet meer.”