"Ik heb met mijn vrouw vooral genoten van de 18 jaar bij Ajax"

"De meeste stress bij jeugdspelers hebben wij opgebouwd zien worden door ouders en de rest van de privéomgeving, die het ’talentje’ op een zodanig voetstuk plaatsten dat hij daar alleen maar hard vanaf zou kunnen vallen", leggen ze uit op de website van het Noordhollands Dagblad. "Ik heb met mijn vrouw vooral genoten van de achttien jaar bij Ajax. We hebben ieder jaar rekening gehouden met het feit dat het zou kúnnen stoppen. We hebben onze andere zoon in het gezin minstens net zo belangrijk gemaakt en ons ver gehouden van toekomstbespiegelingen en dromen", aldus Paul en Greet Veltman. 

"Van dubbele agenda’s - dat het in de jeugdopleiding vooral zou gaan om die paar supertalenten en de rest er maar bij zou hangen - hebben wij nooit iets gemerkt", benadrukken ze. "En een objectieve ouder ziet natuurlijk zelf ook waar zijn of haar kind in de ’pikorde’ staat. De afvallers waren ieder jaar echt nooit een verrassing - behalve voor de ouders, die een veel te hoog verwachtingspatroon van hun eigen zoon hadden. Drama’s hebben we in dat verband gezien."

"En natuurlijk: de coaches en begeleiders bij Ajax waren niet allemaal geselecteerd op didactische gaven: grenzen zijn opgezocht en verschoven en een topsportklimaat is soms hard", constateren Paul en Greet. "We hebben spelers en gezinnen zien ontsporen, als er ineens veel geld werd verdiend met buitensporige contracten. Ook op dat punt is een veel betere begeleiding denkbaar. Ik besef dat wij als ouders van Joel in die zin ook ’makkelijk praten’ hebben, omdat hij uiteindelijk wél slaagde in het profvoetbal. Maar recente artikelen in de media leggen te tendentieus een zwarte piet bij de profclubs", besluit het tweetal over de vermeende misstanden bij de jeugdopleiding van AZ.