Patrick Kluivert stelt dat het snelle debuut van zoon Justin niet alleen aan zijn talent, maar ook aan de Ajax-opleiding te danken is. “Dat Justin nu heeft mogen debuteren komt doordat hij heel talentvol is én doordat hij van jongs af aan uitstekend is gevormd door Ajax. Vooral de focus die hij nu heeft, is een compliment waard. Justin is een echt Ajax-product, is altijd goed getraind en prima opgeleid. Daar ben ik de club dankbaar voor”, vertelt hij aan De Telegraaf.
Het debuut van Justin zorgde voor veel emotie. “De eerste stap die hij zette, het veld in, bezorgde me al een brok in mijn keel. Ik was aan het werk bij PSG, maar keek in het hotel via Facetime en op het moment van de wissel was er wel even gejuich te horen, ja. De familie-app met alle kinderen ontplofte.”
Patrick herkent veel dingen van zichzelf in zijn zoon; de bluf, de lach, de guitige blik, “maar vooral de onbevangenheid. Ik hoorde het Jus na afloop ook tijdens de interviews zeggen. Dat hij tijdens het warmlopen lichte zenuwen had, maar die direct kwijt was. Het veld was ook mijn speeltuin; de plek, waar ik me lekker voelde. Daar kon ik doen wat ik leuk vond en waar ik goed in was. Of het de Champions League-finale of de halve finale van het EK of WK was, ik was vrij in mijn hoofd. Justin moet dit frivole vasthouden. Maar daar heb ik alle vertrouwen in.”
Zoals hij zelf ook altijd goed omging met alle aandacht, verwacht hij dat zijn zoon dat ook kan. “Het is belangrijk dat hij nu met beide beentjes op de grond blijft staan. Dat hij dat doet, weet ik zeker. En anders help ik hem daar wel even bij. Ik ken het klappen van de zweep. Justin heeft zijn kwaliteiten laten zien. Met alle respect, maar dit was pas een eerste competitiewedstrijd. Hij heeft nog een heel lange weg te gaan.”
Zelf ziet hij al een aantal verbeterpunten waar Justin aan kan werken. “Ik herken de drive, het beslissend willen zijn. En ik zeg ook tegen hem dat hij dat gif moet hebben. En dat deed hij in Zwolle fantastisch. Maar hij moet die acties afwisselen met af en toe een makkelijke bal.”
Een van de grootste verschillen tussen vader en zoon is dat Justin waarschijnlijk als buitenspeler zal eindigen in plaats van spits. “Hij houdt van de zijkanten en zoekt als links- en rechtsbuiten altijd zijn actie. Dat hij zo technisch is, zie ik als voordeel. Of ik weleens jaloers op hem ben? Nee, natuurlijk niet. Jaloezie zit sowieso niet in mijn karakter. En mijn zoons gun ik alles. Van mij mag Justin vele malen beter worden dan ik was.”
