Langs de lijn op De Toekomst #10 Ryan Gravenberch
door Jan Verdonk

Een aantal keer per jaar probeer ik wedstrijden van de Ajax-jeugd op De Toekomst te bezoeken. Niets zo leuk als met eigen ogen de jonge Amsterdamse talentjes aan het werk te zien. Bovendien is het razend interessant alle opmerkingen om je heen te horen, van fans, volgers, ouders en talentjes uit andere teams. Het levert een dieper inzicht op van het wel en wee van de Ajax-jeugdopleiding. In de rubriek “Langs de lijn op De Toekomst” ga ik namens Ajax1.nl de komende tijd in gesprek met enkele van deze mensen. In deel 10 praat ik met Ryan Gravenberch, de vader van Danzell en Ryan Gravenberch. Danzell speelde tussen 2002 en 2014 bij Ajax, terwijl Ryan het afgelopen seizoen begon in de D1 en na de winterstop afmaakte in de C2.

In deel 9 was het aan de beurt aan Ayhan Ünüvar, maar er zijn meer ouders die meerdere kinderen in de Ajax-jeugdopleiding hebben gehad of nog altijd hebben. Een ervan is Ryan Gravenberch, vader van zowel Danzell als Ryan. Danzell speelt momenteel in Roemenië voor Cluj, nadat hij tussen 2002 en 2014 voor Ajax speelde en daarna kort verhuurd werd aan NEC. Zijn broertje Ryan begon het afgelopen seizoen in de D1 van Ajax, en werd na de winterstop doorgeschoven naar de C2. Vandaar dat ik bijzonder blij was toen ik vernam dat Gravenberch senior me wel te woord wilde staan. Hij is immers één van de ouders die een langere periode kan overzien, waardoor hij op bepaalde vlakken een mooie vergelijking kan maken. Zo vormt hij een waardevol puzzelstukje in mijn zoektocht naar antwoorden over de ontwikkeling van De Toekomst. Hoe heeft Ryan Gravenberch de opleiding van Ajax eigenlijk zien veranderen na de ‘Fluwelen Revolutie’? Wat kan er in zijn ogen beter? En hoe was de oude leiding eigenlijk? Het zijn stuk voor stuk vragen die Ryan helpt te beantwoorden.

Beste meneer Gravenberch! Zou u zichzelf allereerst even willen voorstellen aan de lezers die u nog niet kennen?

“Mijn naam is Ryan Gravenberch. Ik ben woonachtig in Amsterdam, vader van drie zoons en ik ben werkzaam op een FA afdeling van een van de business units van de ING in Amsterdam Zuidoost. Ook zit ik in het bestuur van voetbalclub Zuidoost United!”

Heeft u enig idee waar uw zoons hun talent vandaan hebben?

“Het talentgedeelte is een jarenlange discussie tussen de families van mijn vrouw en mij haha. Laten we het erop houden dat het van beide kanten komt.”

Overgang van uw zoons naar Ajax

Danzell en Ryan kwamen allebei in een andere periode bij Ajax terecht, al was het allebei nog voor de ‘Fluwelen Revolutie’ begon. Toch is het interessant hun vader te confronteren met wat uitspraken die eerder zijn gedaan in deze rubriek, en te vragen naar een vergelijking.

Uw ene zoon Danzell kwam in 2002 terecht in de F1 van Ajax, terwijl uw andere zoon Ryan jaren later ook in de F’jes terechtkwam. Zou u ons kunnen uitleggen hoe het proces bij de overstap van beide zoons verliep?

“Danzell speelde bij Zeeburgia in de F1 als eerstejaars F’je samen met onder andere Ouasim Bouy en Adam Maher. Ze speelden toen een aantal maal op de diverse toernooien tegen Ajax, waarbij Danzell als scorend spitsje erg opviel. Al snel lag er een brief op de deurmat. Danzell is toen één of twee keer verschenen en gelijk aangenomen. Een groot aantal andere jongens hebben toen wel een traject van een aantal weken moeten doorlopen. Dit scheen een vrij langdurig proces geweest te zijn. Ryan speelde ook zijn wedstrijdjes bij Zeeburgia en werd uitgenodigd voor een snuffelstage. Een stage voor eerstejaars F-pupillen. Vervolgens werd hij het seizoen erop uitgenodigd voor wat selectiewedstrijden en na deze wedstrijden werd hij definitief aangenomen.”

Vorige week sprak ik voor deze rubriek met iemand die de sfeer bij stages en testwedstrijden voor de ‘Fluwelen Revolutie’ bekritiseerde. Het waren volgens hem twee rommelige wedstrijdjes in twee weken, en de communicatie ten opzichte van ouders liet volgens hem ook nog te wensen over. Aan de organisatie, kortom, zou een hoop te verbeteren zijn geweest. In hoeverre herkent u dat beeld eigenlijk?

“Persoonlijk heb ik het zelf zo niet ervaren omdat zowel bij Danzell als bij Ryan vooraf al bekend bij mij was dat ze aangenomen zouden worden. Vanuit het oogpunt van vele ouders gezien kan ik me daar echter wel iets bij voorstellen. Het duurde en duurde maar. Week in, week uit. Geen uitsluitsel en geen duidelijkheid.”

Opleiding van uw zoons

Danzell Gravenberch heeft in de Ajax-jeugdopleiding jarenlang als spits gefungeerd, maar speelt tegenwoordig als centrale verdediger. Deze switch vond pas tijdens de eindfase van Danzells opleiding plaats. Hoe kijkt zijn vader daar eigenlijk op terug? Ryan kijkt terug, en vertelt dat hij zich zeker voor de ‘Fluwelen Revolutie’ verbaasd heeft over de gebrekkige communicatie bij Ajax.

Wie de ontwikkeling van Danzell gevolgd heeft, ziet dat hij heel lang in de spits heeft gevoetbald, om uiteindelijk pas laat omgeturnd te worden tot verdediger. Wat is uw gevoel eigenlijk geweest bij deze late switch?

“Ik heb er geen goed gevoel aan overgehouden. In eerste instantie omdat ik vond dat er bij hem heel erg weinig aan het worden van een goede spits is gedaan. Individueel werd er vrijwel geen tijd aan besteed. In tweede instantie omdat hij als tweedejaars A-junior omgeturnd werd tot verdediger, en ook daar vrijwel niks aan gedaan is.”

Waar heeft u zich eigenlijk het meest over verbaasd bij de opleiding van uw beide zoons?

“De mate waarop er gecommuniceerd werd. Met de kinderen en met de ouders. Het was echt een kwestie van luisteren en doen. Er was weinig ruimte voor een dialoog. Hierbij dien ik wel op te merken dat dit nu wel een heel stuk verbeterd is.”

Iets interessants om misschien eens te vergelijken is het niveau van de medespelers van uw zoons. Ryan speelt bijvoorbeeld samen met een Hossein Zamani, die op de straat gescout is. In hoeverre merkt u eigenlijk nog veranderingen in de scouting in het niveau van de medespelers van uw zoons, als u nu het team van Ryan vergelijkt met dat van Danzell in het verleden?

“Qua type spelers is er eigenlijk weinig veranderd. Enkel het feit dat er nu eerder spelers van andere BVO’s worden aan- of overgenomen. De aantrekkingskracht van Ajax is dusdanig groot dat het overgrote deel van de spelers die benaderd wordt toch ‘ja’ zegt tegen Ajax. Dat was toen zo en dat is nu nog steeds zo.”

In hoeverre vindt u het als ouder nog jammer dat uw zoons de Twin Games (net) zijn misgelopen bij Ajax, en wat was volgens u daarvan de waarde geweest?

“Dit is voor mij best moeilijk in te schatten, omdat ik geen meetpunt heb. Ik zie ook heel weinig van de Twin Games wedstrijden. Persoonlijk ben ik er niet rouwig om, maar dat komt omdat mijn zonen zich vrij goed hebben aangepast aan de overgang van klein naar groot veld. Bovendien hadden ze binnen hun elftallen altijd voldoende balcontacten.”

Ontwikkeling De Toekomst

Ryan heeft de ‘Fluwelen Revolutie’ van dichtbij meegemaakt. Hij vertelt over veranderingen in de communicatiesfeer en andere verbeteringen, maar ziet nog veel ruimte in de eenheid van het personeel bij Ajax.

De stelling die in deze rubriek centraal staat, is dat ‘het de goede kant opgaat met de Ajax-jeugdopleiding’. Danzell kwam dertien jaar geleden binnen, en sindsdien heeft u altijd ten minste een zoon in de opleiding gehad. U kunt dus vergelijken. Wat is uw mening over de bovenstaande stelling?

“Het is nog vrij vroeg om hier echt een waardeoordeel over te geven. In de dertien jaar dat ik er nu rondloop zijn de volgende mensen de revue gepasseerd: Zwamborn, Blind, Van den Brom, Olde Riekerink en nu Jonk. Allen zijn ze hoofdopleiding geweest. Alle periodes brachten veranderingen met zich mee, goede en minder goede. Het enige waar ik wel over kan oordelen is dat er in elk geval een iets opener communicatie is. In het verleden werd er niet gecommuniceerd met de ouders. De trainers en mensen vanuit de organisatie waanden zich hoger, althans zo stelden ze zich op. Heel koud. Je kon bijvoorbeeld nauwelijks een gesprek met een trainer aangaan. Dat was niet iets wat spontaan verliep. Het was altijd met afstand of met een houding van liever niet. Nu is het veel opener en transparanter. De trainers ontlopen de ouders niet.”

Kunt u aangeven wat in uw ogen nu de grootste verschillen zijn tussen de tijd voor de Fluwelen Revolutie en de tijd erna?

“Een groot verschil  is de houding van de organisatie, van onder meer de trainers, leiders, staf en de horeca. De houding was toentertijd zoals eerder gezegd zeer afstandelijk en arrogant, en er was geen open communicatiesfeer. Het individuele aspect is ook echt een vooruitgang, maar ik denk dat we voor die vruchten nog wel een paar jaar zullen moeten wachten, omdat dit proces volgens mij nog niet geheel gefinetuned is.

Een andere verandering is het rouleren van trainers. Dit is echt “revolutionair”! Persoonlijk zet ik er mijn vraagtekens bij, maar het heeft tijd nodig om te meten of dit een verbetering of achteruitgang is. De focus ligt nu in ieder geval heel erg op het individu, waardoor de teamprestaties  en –belangen  minder belangrijk lijken en blijken. Dit zorgt wel voor fricties, voetbal is en blijft toch een teamsport. Er wordt ook openlijk gecommuniceerd dat winnen niet belangrijk is. Tot slot is er natuurlijk ook nog de grote intreden van de performance trainers.”

Een veelgehoorde kritiek is dat Ajax meer zijn best zou moeten doen ouders te betrekken in het leerproces van hun kind, en hen warm te maken voor hun visie (bijvoorbeeld Plan-Cruijff). Wat zijn uw ervaringen hiermee en met de communicatie naar ouders in het algemeen, en in hoeverre ziet u daarbij nog ruimte voor verbetering?

“Ik denk dat hier al de nodige stappen in gemaakt zijn. Het zou alleen wellicht beter zijn om dit meer op maat te brengen. Een voorbeeld is bijvoorbeeld Magister, een tool die op de middelbare school gebruikt wordt. Binnen dit systeem kunnen ouders de schoolverrichtingen van hun kinderen veel beter volgen. Nu krijgen de ouders alleen inzage in de Skillbox tijdens één van de gesprekken, die doorgaans twee á drie keer per seizoen plaatsvinden. Sturing van huis uit is en blijft hierdoor minimaal.”

Vorige week werd in deze rubriek ook gesteld dat selecties in de jeugd te groot zouden zijn, waardoor veel spelers helaas kostbare speeltijd mislopen. In hoeverre herkent u dit?

“Ik kan me daar wel enigszins iets bij voorstellen, maar dan doel ik meer op de onderbouw. Ik vind dat kinderen tussen zeven en elf jaar evenveel zouden moeten spelen om hun ontwikkeling een gelijkmatige kans te geven. In de middenbouw, waarbij de competities toch iets serieuzer worden en blessures door met name de groei meer regelmaat dan uitzondering zijn, zijn iets grotere selecties denk ik wel een must. Het in de middenbouw krijgen van minder speeltijd is in mijn ogen overigens ook een vorm van ontwikkeling.”

U bent volgens mijn internetresearch zelf gespecialiseerd in het aanbrengen van structuur, en hebt ervaring met het professionaliseren van een sportorganisatie. Kortom, u kijkt allicht niet alleen als vader, maar tevens als iemand met een bepaalde kennis naar de gang van zaken op De Toekomst. Waar ligt nu volgens u duidelijke ruimte voor verbetering op De Toekomst?

“Die ruimte ligt in mijn ogen in het verbinden intern. Er zijn veel te veel  kampen waardoor het creëren van een breed draagvlak heel lastig blijkt.”

Trainers

U noemt het al even, de verschillende kampen. Ajax is sinds enige jaren dus druk bezig met het uitvoeren van het zogenaamde ‘Plan-Cruijff’. Een vaste volger stelde vorige week in deze rubriek dat hij bijvoorbeeld nog te veel trainers ziet die bij een achterstand opeens lange ballen accepteren. Daardoor ontneem je volgens hem het team de mogelijkheid te leren volgens de visie van Cruijff. In hoeverre herkent u dit verschil in de uitvoering van de visie van Cruijff?

“Helemaal mee eens! Het is dan ook zeer verwarrend dat er om de zes weken gerouleerd wordt. De ene trainer heeft een andere werkwijze als de ander, wat op zich geen probleem is. Alleen hebben ze ook vrijwel allemaal een andere spelopvatting. De één wil alles voetballend oplossen a la Cruijff, en de ander wilt koste wat kost winnen waarbij het niet uitmaakt hoe, ook als dit door middel van lange halen gebeurt. Hierdoor sneeuwen bepaalde, vaak minder fysieke spelers, onder en raken zodoende hun zelfvertrouwen kwijt, waardoor ze uiteindelijk af haken. Doodzonde in mijn ogen.”

U heeft ervaring met alle ‘bouwen’ (onder-, midden- en bovenbouw) bij Ajax. Op basisscholen zijn ouders soms onzeker of gemaakte afspraken in het ene jaar, ook het jaar erna wel weer worden uitgevoerd. Ze lijken niet altijd zeker te zijn dat er sprake is van een volledige overdracht van jaargroepen naar het volgende jaar. In hoeverre heeft u het idee gehad tijdens de opleiding van uw zoon dat informatie over hen elk jaar goed werd overgedragen en zijn hierin nog verschillen waar te nemen in de tijd dat u bij Ajax rondloopt als ouder? En is de samenwerking tussen de trainers en bouwen op dit moment voor uw gevoel optimaal?

“Bij Danzell was hier geen sprake van, omdat hij altijd wel bij de sterkhouders van zijn lichting hoorde. Toch leek het alsof in zijn periode de overdracht te verwaarlozen viel. Trainers vroegen de spelers gewoon openlijk wat hun positie was. Uiteraard was dit niet zo bij de sterkhouders van het team, maar bij de jongens die niet opvielen was dit in heel veel gevallen wel het geval. De trainers kwamen ook niet vaak kijken, althans ik zag ze niet. Momenteel krijg ik wel de indruk dat dit beter geregeld is. Ik zie altijd trainers kijken, iets dat volgens mij nu zelfs verplicht is, en de invoering van de Skillbox heeft dit volgens mij alleen maar bevorderd.”

U heeft sowieso de nodige trainers meegemaakt op De Toekomst. Makkelijk zal het niet zijn, maar kunt u allicht aangeven of u sinds de Fluwelen Revolutie nog iets heeft zien veranderen in de kwaliteit van de trainers?

“Voor de Fluwelen Revolutie was het toegestaan naar trainingen te kijken. Nu is dit niet meer toegestaan, dus ik kan alleen afgaan op hetgeen ik tijdens de wedstrijden zie en dat is toch te weinig om hier een goed antwoord op te geven.”

Mentaliteit jeugdspelers en liefde voor Ajax

In deze rubriek zijn diverse geïnterviewden reeds aan het woord geweest over clubliefde. Ryan wijst op iets dat Ajax jeugdspelers meegeeft, maar waarbij hij zijn vraagtekens zet. Verder spreken we over de voorbereiding op de harde voetbalwereld. In hoeverre moeten spelers voorbereid worden op die wereld volgens Ryan?

Vorige week werd er ook in deze rubriek gesteld dat we moeten oppassen met het ‘over-verzorgen’ van talenten op pedagogisch te correcte wijze. Het topvoetbal is hard, en daarin gelden andere wetten om te overleven, zo werd er gezegd. Het zou daarom verstandig zijn dit asociale karakter van de voetbalwereld te introduceren of ensceneren in trainingen. Hoe denkt u hierover?

“Voetbal is voetbal, en dat moet zo blijven vind ik. Wel moeten de opleiders zich ervan bewust zijn dat de spelers allen een verschillend karakter hebben en niet maar blijven proberen van een ieder, zoals wel vaker getracht wordt, een ideale schoonzoon te maken. Dit gaat vrijwel altijd ten koste van de grondkwaliteiten van een speler.”

In mijn interviews tot nu toe is het vaak gegaan over clubliefde. Mevrouw Peer stelde heel duidelijk dat ze tijdens de opleiding van haar zoon liefde van en voor de club heeft gemist, bijvoorbeeld door het uitblijven van een simpele uitnodiging voor het kampioensfeest voor jeugdspelers. Zij zag mede hierdoor bij een aantal spelers cynisme over de club. Dani de Wit herkende dit beeld, maar twijfelde aan de maakbaarheid van clubliefde. Wat zijn uw ervaringen en waar staat u in deze discussie?

“Vanuit Ajax wordt altijd het volgende gecommuniceerd: ”Je moet blij zijn dat je bij Ajax speelt”. Ik denk dat Ajax gelijkgaand aan die opmerking ook deze opmerking moet communiceren: “Wat zijn wij blij dat jíj voor Ajax speelt”. Het is een hele simpele vorm van waardering, want die jongens geven er ook heel veel voor op. Uiteindelijk is elke grote speler ooit ergens anders begonnen.”

Vroegtijdige transfers en interesse buitenlandse clubs

Een ander onderwerp dat hier al vaker besproken is, is de uittocht van drie grote talenten vorig seizoen. Zoon Danzell weerstond ooit de verleiding van Manchester United, dus hoe kijkt vader Ryan tegen de exodus van vorig jaar aan? En hoe kijkt hij eigenlijk terug op de interesse van United voor zijn zoon destijds?

Vorig jaar verruilden drie grote talenten De Toekomst voortijdig voor grote internationale clubs. Hoe kan Ajax dit in uw ogen vermijden, en ziet u daarin bijvoorbeeld net als Pieter Zwart een rol voor het schoolgebouw dat in aanbouw is en waarmee Ajax spelers ook maatschappelijk probeert op te leiden?

“Als je zestien bent en bij Ajax speelt is de kans heel groot dat je in het betaalde voetbal terechtkomt, zeker als je bovenaan jouw lichting zit. Leeftijdsgenoten kunnen op deze leeftijd een krantenwijkje lopen of vakkenvullen in de supermarkt, maar als speler van Ajax heb je simpelweg die tijd niet. Ik denk dat Ajax dit moet compenseren door middel van een tegemoetkoming in de vorm van een contractje. Er is volgens mij geen andere manier. Ik weet vrijwel zeker dat 99 procent van alle spelers die bij Ajax in de opleiding zitten gewoon bij Ajax willen blijven en in Ajax 1 willen spelen.

Maatschappelijk opleiden moet je aan de maatschappij overlaten.”

Kunt u aangeven hoe moeilijk het eigenlijk is om als ouder en kind om te gaan met buitenlandse belangstelling? Danzell werd bijvoorbeeld zelf ooit in verband gebracht met Manchester United.

“Voor mij was het heel makkelijk toentertijd. Ik heb de gesprekken in een vroeg stadium afgebroken omdat het voor mij geen waarde had. Danzell zat goed bij Ajax en alles was goed geregeld met zijn school etcetera. Om een jongen van amper zestien helemaal uit zijn vertrouwde omgeving weg te rukken had, zoals ik al zei, totaal geen (meer)waarde. Financieel zijn zulk soort zaken in mijn ogen niet te compenseren. Ik kan me overigens wel voorstellen dat andere ouders daar anders naar kijken, en dat zij gezien de doortastendheid van de grote buitenlandse clubs ook meer moeite hebben om de genereuze aanboden te weerstaan. Want geloof me, dat zijn ze.”

Tot slot

Ryan sluit ons gesprek af met een nieuwtje rond Danzell, die de deur bij Cluj achter zich dicht zal trekken. Verder heeft hij nog een afsluitende tip voor Ajax, om de processen zo nog verder te perfectioneren.

Tot slot nog even. Hoe gaat het nu met Danzell, en speelt hij komend seizoen nog voor Cluj?

“Met Danzell gaat het prima. Hij zal echter niet meer voor Cluj spelen aankomend seizoen vanwege, je raadt het al, achterstallige betalingen.”

Wilt u verder nog wat kwijt of heeft u nog tips voor Ajax?

“Overall gezien denk ik dat Ajax heel erg haar best doet om processen te perfectioneren ten behoeve van de spelers, want daar draait het uiteindelijk om. Als nu ook nog, voor zover het mogelijk is, de saamhorigheid intern in orde komt, dan denk ik dat er een hele grote stap gemaakt wordt. Ajax doet er verstandig aan te luisteren naar de werknemers, want er wordt heel erg veel geklaagd! Heel erg veel!”

Of Ajax erin zal slagen meer saamhorigheid te kweken onder de werknemers moeten we voorlopig afwachten, maar namens Ajax1.nl wil ik Ryan Gravenberch ontzettend bedanken voor de inzichten die hij heeft opgedaan in wat inmiddels al dertien jaar Ajax zijn. We zullen de verdere ontwikkeling van zijn zoons met grote belangstelling blijven volgen, en wensen hen daarbij alle succes!

Eerdere editie(s) van deze rubriek vind je hier:

————————————-

Denk jij ook van waarde te kunnen zijn voor deze rubriek, en wil je jouw verhaal net als Ryan Gravenberch met mij delen? Mail dan naar janverdonk_ajax1@hotmail.com of neem contact met me op via LinkedIn (https://www.linkedin.com/in/janverdonk1984) 
Ajax nieuws Ajax1.nl