Langs de lijn op De Toekomst #19 Jaap de Groot
door Jan Verdonk

Een aantal keer per jaar probeer ik wedstrijden van de Ajax-jeugd op De Toekomst te bezoeken. Niets zo leuk als met eigen ogen de jonge Amsterdamse talentjes aan het werk te zien. Bovendien is het razend interessant alle opmerkingen om je heen te horen, van fans, volgers, ouders en talentjes uit andere teams. Het levert een dieper inzicht op van het wel en wee van de Ajax-jeugdopleiding. In de rubriek “Langs de lijn op De Toekomst” ga ik namens Ajax1.nl de komende tijd in gesprek met enkele van deze mensen. In deel 19 praat ik met Jaap de Groot, de huidige chef sport van De Telegraaf. Als ghostwriter van de columns van Cruijff is Jaap met zijn werkgever vaak verweten een propagandamachine van ‘El Salvador’ te zijn. Hoog tijd dus om eens met hem te praten over die verwijten, en over de voortgang van de Fluwelen Revolutie.

Bij sommige mensen zit het Ajax-DNA dusdanig in het bloed dat een Ajax-gerelateerde functie bijna onvermijdelijk is. Jaap de Groot is zo’n man, als zoon van wijlen Theo de Groot, die na het doorlopen van de Ajax-jeugdopleiding vanaf 1950 vier seizoenen in Ajax 1 speelde, waarin hij tot 21 goals kwam in 30 officiële wedstrijden. Daarin speelde De Groot senior samen met mannen als Rinus Michels en Arend van der Wel. Bovendien was hij tussen 1996 en 2011 voorzitter van Lucky Ajax, als echte clubman. Als zoon van Theo de Groot lijkt het dan ook vrijwel onmogelijk te zijn geweest om niet besmet te raken met het Ajax-virus. Het volgen van Ajax 1 als chef sport van De Telegraaf is dan ook ongetwijfeld geen straf voor Jaap, al zal het ongetwijfeld weleens vermoeien als De Telegraaf weer eens aangewezen wordt als de propagandamachine van Johan Cruijff. Ik ben dan ook erg blij dat Jaap in gesprek wilde gaan over de Fluwelen Revolutie en de rol van de media daarin. Over die revolutie heeft Jaap, mede door het feit dat hij ghostwriter is van de columns van Cruijff, met wie hij dus veelvuldig heeft gesproken, een duidelijke mening.

Dag Jaap! Enige tijd geleden stelde Henk Spaan in deze rubriek het volgende: ‘Wie de Telegraaf leest, ziet meteen dat ze daar een kamp aanhangen en alle middelen zullen gebruiken het andere kamp te dwarsbomen, hoewel Jaap de Groot het laatst opnam voor De Boer, terwijl Valentijn Driessen Frank afbrandde. Dat was opvallend.’ Wat is jouw reactie hierop?

‘Tja, dat is natuurlijk iemand met ongelooflijk veel boter op zijn hoofd. Mijn eigen rol binnen de omwenteling bij Ajax is in feite bij Henk Spaan begonnen. Ik zal het nooit vergeten, ik liep op een zaterdagmiddag door de Jordaan waar ik naar mijn stamcafé ging. Daar werd ik geconfronteerd met Henks column, waarin hij mij verweet dat ik corrupt was. Ik zou in een commissie zitten die Van Basten moest gaan informeren en weet ik veel wat. Ik had toen in eerste instantie zoiets van laat maar zitten, maar vervolgens kwam er een week later weer een stuk overheen en het werd steeds grover. Zo zou ik tegen mijn ontslag aan het vechten zijn en dat soort onzin. Ik kreeg toen al het gevoel dat er iets aan de hand was.

’s Maandags besloot ik op de krant naar de directeur te gaan. Ik vroeg hem of hij meer wist. We hebben namelijk de afspraak dat wij als redactie er niet iedere keer mee geconfronteerd worden als er van buitenaf dingen over ons worden gesuggereerd. Er werd me toen gemeld dat een paar weken ervoor Steven ten Have was langs geweest, de nieuwe voorzitter van de Raad van Commissarissen bij Ajax. Zijn verzoek was dat ik ontslagen zou worden, en dat de column van Cruijff moest stoppen. Mijn directeur vroeg hem toen naar de reden, en Ten Have stelde toen dat ze een gigantisch dossier hadden. Tot op de dag van vandaag moet dat echter nog op tafel komen. Maar dat was eigenlijk echt voor het eerst dat ik er met mijn haren bij gesleept werd.’

Hoe reageerde je daarop?

‘Ik ben me gaan verdiepen in de figuur Ten Have, waaruit bleek dat hij een expert was op het gebied van crisismanagement. Regel 1 in dat vakgebied is dat als je ergens een belangrijke beslissing neemt, je eerst kijkt waar de grootste risico’s liggen. Die moet je vervolgens wegnemen. Er stond dus blijkbaar iets te gebeuren dat zo belangrijk was dat Johan zijn mond gesnoerd moest worden, en dat ik kalt gesteld moest worden. Dat bleek ook wel, toen enkele weken later Louis van Gaal werd aangesteld. Dat was dus de eerste keer dat ik erbij betrokken werd en daarbij werd mij echt onrecht aangedaan. Ik ben journalist, en je kunt mijn stukken erop naslaan volgens mij, maar ik heb puur gehandeld vanuit mijn eigen ervaring en de processen erna.

Toen Pauw en Witteman me ooit in hun show confronteerden met het feit dat ik de column van Cruijff schreef, zei ik hen dat Steven Ten Have ook een column had. Alleen stond die in Het Parool, met het portret van Henk Spaan erboven. Dat was op een gegeven moment zo duidelijk. Het werd een soort van roeptoeter van de RvC, waardoor wij op een gegeven moment konden inschatten hoe zij gingen handelen. Eigenlijk is het dat tot op de dag van vandaag nog. Maar dat weet iedereen in de journalistieke wereld wel, dus het wordt ook totaal niet meer serieus genomen.’

Je stelt dat dat dus het eerste moment was waarop ‘je er met je haren werd bijgesleept’. Wat was het tweede moment?

‘De naam van de Fluwelen Revolutie is ontstaan door de democratische wijze waarop geprobeerd werd via de Ledenraadverkiezingen meer spelers in de club krijgen. De verhouding tussen voetballers en niet-voetballers was volledig zoek, en het evenwicht moest terugkomen. Er is nooit gezegd dat er alleen maar voetballers bij de club moesten komen. Het was uiteindelijk een daverende verrassing dat er toen via die verkiezing zo’n groot aantal spelers werd gekozen door een overgrote meerderheid. De volgende stap was toen dat Johan Cruijff een nieuwe directeur mocht aanreiken bij de RvC, maar daar gebeurden opnieuw rare dingen.

Het was eigenlijk het tweede moment waarop ik er met mijn haren werd bijgetrokken. Ik wist dat Johan drie namen op papier had staan. Dat waren Marco van Basten, Marc Overmars en Tscheu La Ling. Johan raakte tijdens enkele ontmoetingen met Ling bij Lucky Ajax, waar ze oud zeer wegwerkten, bijzonder onder de indruk van hoe Tscheu het na zijn carrière had gedaan. Nadat hij eerst door zijn schoonvader al zijn geld kwijtraakte, was hij er toch in geslaagd weer uit het dal te krabbelen en terug in de maatschappij te komen. Hij vertelde Johan toen over zijn ervaringen bij Trencin en hoe hij het daar had ingevuld, en dat sprak Johan erg aan.

Een paar weken later was ik in Trencin, op uitnodiging van Tscheu, toen Johan me belde. Hij vertelde verbaasd dat geen van de drie kandidaten directeur wilde worden. Omdat ik bij Tscheu was op dat moment, vroeg ik hem naar de reden. Hij keek me echter met verbazing aan en zei dat hij van niks wist. Later bleek dat Marco de enige was die Johan zelf had benaderd, maar hij gaf aan liever trainer te blijven. De andere twee waren via via benaderd door het toenmalige bestuur, en daarvan kreeg Johan te horen dat zij twee niet wilden. Dat was het tweede moment waarop duidelijk werd dat de Fluwelen Revolutie bij de kant van de spelers fair werd gespeeld, maar van de andere kant niet.’

Hoe ging het vanaf dat punt verder?

‘Het derde moment waarop ik op mijn hoede was, was na het gesprek tussen de RvC en Ling, die uiteindelijk door Johan naar voren werd geschoven. Als je het echte verhaal kent, dan kun je begrijpen dat ik tot op de dag van vandaag veel moeite heb met de karaktermoord die op Ling gepleegd is na alle manipulatie in de media. Let wel, Tscheu heeft zelf nergens om gevraagd. Hij is miljonair, heeft een fantastisch gezin opgebouwd, en is op verzoek van Cruijff en in het belang van de spelers het gesprek met de RvC aangegaan. Na dat gesprek sprak ik met hem, en hij had werkelijk meteen door dat het niet klopte. Hij zei me dat het bestuur helemaal niet op hem zat te wachten. Dat had niets met zijn kwaliteiten te maken, maar het bestuur wilde naar een ‘one tier board-model’ toe. Ze wilden zelf leiding gaan geven en Tscheu was nu uitgerekend niet het type dat de RvC wilde als directeur, want ze zochten eigenlijk een lakei. Later bleek dat hij het meteen al bij het juiste eind had.

Ling kreeg na het gesprek de opdracht juridisch uit te laten zoeken hoe het met zijn dubbelfunctie zat als eigenaar van Trencin, als hij directeur zou worden bij Ajax. Dat kostte hem geloof ik iets van zeven- of achtduizend euro aan advocaatkosten. Alleen heeft hij daarna nooit meer iets van het bestuur vernomen, wat dus erg vervelend en redelijk onbeschoft was. Johan vroeg vervolgens om een onderbouwing, die hij nooit heeft gekregen. Tegelijkertijd verscheen er in diverse media een serie van onthullingen kwam over Ling. In VI stond bijvoorbeeld dat Tscheu een strafblad zou hebben, vervolgens kwam in het NRC of het AD het verhaal dat hij failliet zou zijn geweest, en later bracht het AD het bericht dat hij contacten zou hebben met drugscriminelen. Dit was keer op keer niet waar, maar uiteindelijk ontstond er het beeld van een of andere sjacheraar. Opvallend is dat toen Tscheu recent weer door Ajax als adviseur werd gevraagd, er weer een artikel in de Volkskrant kwam over luchtkastelen in Trencin. Onderzoek leerde me dat dit gewoon gebakken lucht was. Lings imago was inmiddels echter dusdanig beschadigd, dat het bijna dodelijk voor hem was als ondernemer. Ik vind hem dan ook het grootste slachtoffer van de revolutie geworden.

Als je dus gaat analyseren wanneer de Fluwelen Revolutie gekanteld is, dan is dat op het moment dat Tscheu het gesprek is aangegaan en er van alle kanten geprobeerd werd de situatie te manipuleren. Cruijff kreeg vervolgens, nadat hij twee weken in Nederland was geweest, een uur nadat hij op het vliegtuig was gestapt een sms of hij binnen twee uur aanwezig kon zijn, terwijl ze wisten dat hij in het vliegtuig zat. De volgende dag riepen ze dat Johan niet te bereiken was, waarna hij van de NOS hoorde dat Van Gaal directeur geworden was. Gelukkig heeft de rechter toen dat onrecht weggesproken. Dat is het verhaal zoals het gegaan is. Er wordt vaak gesuggereerd dat er alleen maar slachtoffers in het andere kamp zouden zitten, maar ik zou niet weten in welk opzicht. Zij die zich slachtoffer voelen, hebben het toch over zichzelf afgeroepen. Wij als de Telegraaf zijnde hebben daarin geen rol gespeeld.’

Over slachtoffers van de revolutie gesproken, Henk Spaan stelt dat Ajax een Fred Grim nooit had weg mogen sturen. Iets dat ook wel over andere jeugdtrainers wordt gezegd. Waarop baseren kranten hun oordeel over jeugdtrainers eigenlijk, aangezien ze hen niet kunnen afrekenen op resultaten?

‘Wij beoordelen met de krant de resultaten van het eerste elftal, de relatie tussen Cruijff en Ten Have, en beoordelen de jeugdopleiding pas zodra het gevolgen heeft voor de prestaties van het eerste elftal. Maar als je zo in een tunnel zit, dan ga je dit soort dingen roepen. Wij hebben recentelijk behoorlijk kritische stukken geschreven over de relatie tussen de jeugdopleiding en het eerste elftal, dat steeds onaantrekkelijker ging spelen. Opvallend was dat spelers die aanvankelijk sprankelend uit de jeugdopleiding kwamen, zoals een Kishna, naar verloop van tijd hun sprankeling kwijtraakten. Dat was een opvallend proces, en daar schrijf je dan dus over, je analyseert de situatie en dan kom je tot iets anders. Het gaat top-down en niet down-top. Mensen als Spaan hebben het omgedraaid, en zijn blijven zoeken in dat kampenverhaal dat ze vertaalden naar De Toekomst, want daar is het nog volledig aanwezig. Voor ons blijft het eerste elftal het referentiepunt.

Het grote probleem, en dat heb ik ook altijd tegen Johan gezegd, is dat zelfs als alles meezit je nog steeds maar 55% van de mensen mee hebt. De overige 45% blijft loeren op eigen kansen en hopen op andere tijden. Dat maakt Ajax zo vreselijk complex. Mijn vader zei me toen ik jong was al dat Ajax uit heel veel families of clans bestond, die continu bezig zijn belangrijk te worden binnen de club. Dat is een voortdurend proces, en dat heeft Ajax natuurlijk altijd in de weg gelopen. Ik weet nog heel goed dat Rinus Michels bij Ajax kwam, die enkele weken later vertelde dat het een totale chaos was. JOS, waar hij vandaan kwam, was volgens hem beter georganiseerd. Louis van Gaal miste later eveneens structuur binnen de club. Toen mijn vader kampioen werd met Ajax in 1950/1951 en hij met de selectie bij het kampioensfeest kwam, waren alle tafels al bezet en moesten ze met de spelersgroep achter in de zaal gaan staan. Dat is dus 65 jaar geleden! Het is me altijd bijgebleven, en in feite is er in de kern niets veranderd. Kijk naar wie zich nu in het debat over Ajax mengen, dat zijn niet de voetballers en bestuursleden die Ajax groot hebben gemaakt. Je hoort ze dan praten, en dan vraag je je af wie ze nu eigenlijk vertegenwoordigen. Sta je nou namens de club te praten, of is het je eigen ego?’

Is er nog iets dat De Telegraaf zelf beter had kunnen doen in hun berichtgeving tijdens de Fluwelen Revolutie?

‘Ik heb er bij de krant op toegezien dat we altijd heel strak bleven ten aanzien van het proces, maar schrok me kapot toen de krant ‘Cruijff wint oorlog’ kopte, met daaronder hoofden met kruizen erdoorheen. Ik begrijp volledig als ze zeggen dat De Telegraaf toen partij werd, want dat was een enorme miskleun. Daar ben ik echt behoorlijk pissig om geworden, want de sportredactie had er part noch deel aan. Ik ben de avond ervoor weggegaan toen er nog niets aan de hand was, en zei toen dat de column van Cruijff de volgende ochtend uit zou komen. Die mocht voor mijn part achterstevoren op pagina 72 gezet mocht worden, want ik wist dat het toch wel gelezen zou worden. Ik zei dat we Cruijff vooral niet moesten gaan overschreeuwen. Maar dan zie je de volgende dag de krant, met ‘oorlog’ en rode kruizen door bestuursleden. Dat was voor mij erg wrang, want we gaven daarmee mensen die al tijden bezig waren ons in een bepaalde hoek te drukken, de grootst mogelijke troef in handen. Wij hadden daar als sportredactie echter geen aandeel in. Ik daag ook verder iedereen uit om artikelen uit de sportsectie krant aan te duiden waarin een verkeerde valsigheid staat.’

Dan de stelling waar de rubriek om draait: ‘Het gaat de goede kant op met de Ajax-jeugdopleiding sinds de Fluwelen Revolutie’? Wat vind je hiervan?

‘Ik oordeel over het eindresultaat, en dan moet je ten aanzien van het proces constateren dat het voetbal niet vooruit is gegaan de laatste twee jaar. Als je dan ziet dat de koers van het eerste elftal anders is dan die van de jeugdopleiding, dan wordt het gewoon vervelend en dan is dat een teken dat de problemen heel snel opgelost moeten worden. De crux zit bij het eerste elftal. Het curieuze is dat daar niet de visie van Cruijff is uitgerold, met details waar Johan totaal niet voor staat. Op een gegeven moment ging dat er steeds verder van afdrijven, en dat is iets waar ik oog voor heb. Voor de jeugdopleiding heb ik dat minder, ware het niet dat het nu weer onderdeel wordt van het politieke debat. Je hoort weer voor- en tegenstanders. Vijftig procent vindt het geweldig wat er gebeurt, en de rest vindt er helemaal niks van. Het is pijnlijk dat het zo loopt.

Ik hoop dat de volgende fase, met bijvoorbeeld het bijstellen van de functies, tot gevolg gaat hebben dat de club verder gefinetuned wordt. Met het elimineren van Ling heeft Cruijff niet de directeur gekregen waar hij om vroeg. Toen het hard werd gespeeld, trok Tscheu zich terug omdat hij zag dat hij een blokkade was voor Johan om zijn proces af te ronden. Omdat Ling het niet werd, kreeg Johan voor de rest zijn zin. Ik heb toen meteen gezegd tegen Johan dat dit zijn valkuil zou worden, omdat hij nu een elftal het veld instuurde zonder coach. Van der Sar kreeg met Kinsbergen een mentor mee die De Boer, Jonk, Bergkamp en Overmars niet kregen. Omdat zij het zelf moesten uitzoeken kun je tegen de hobbels aanlopen waar je nu tegenaan gelopen bent. Nu moet je dus proberen om met het aanstellen van Collee, en het er dichter op zitten van Ling en Cruijff als adviseur, de zwakheden weg te nemen.’

Maar wordt met de bijstelling van de functies de kern van het probleem wel weggenomen? Denken de mannen in het Technisch Hart namelijk wel hetzelfde over het voetbal dat gespeeld moet worden?

‘Nee, in principe dus niet. Ik kan best begrijpen dat als je heel lang onder Louis van Gaal hebt getraind, je een deel van zijn visie overneemt. Frank is een van de eerlijkste mensen in de voetballerij die ik ken, dus daar zit geen dubbele agenda achter. Maar je krijgt natuurlijk wel een probleem op het moment dat er besloten wordt om vanuit een bepaalde visie spelers te gaan opleiden, en er een bepaalde manier van spelen in de club wordt nagestreefd, want dan zul je daar als eerste elftal in mee moeten gaan. Dat is gewoon de afspraak.

Frank is weliswaar neutraal geweest, maar wel cruciaal voor de voortgang van de revolutie. Doordat het eerste elftal presteerde kon het proces van meer spelers binnen de club gewoon doorgetrokken worden. Daardoor werd iedereen eigenlijk met rust gelaten. Alleen ontstond er in het eerste elftal op een gegeven moment een type voetbal dat steeds meer van De Toekomst af kwam te staan, waar veel meer vanuit de visie van Johan werd gewerkt. En naar mate daar vooruitgang werd geboekt, werd het verschil met het eerste elftal steeds zichtbaarder. Dat zal dus bijgesteld moeten worden. Er zal veel meer synergie moeten ontstaan. Frank moet natuurlijk nooit zijn eigen identiteit verloochenen, dat zou te gek voor woorden zijn, maar hij zal toch wel meer richting de lijn van De Toekomst moeten gaan opereren.’

Zou het Plan-Cruijff dan niet meer ook een voetbalplan voor het eerste elftal moeten worden, in plaats van het opleidingsplan dat het nu vooral lijkt te zijn?

‘Dat vind ik niet eens een proces waarbij het gaat om de visie van Cruijff, maar dit is gewoon hoe Ajax hoort te voetballen. De basisgedachte is gewoon 4-3-3 en natuurlijk hoef je niet altijd een linksbuiten als Keizer te hebben en een rechtsbuiten als Swart, maar de posities moeten wel bezet blijven, ook op het middenveld en in de verdediging. Dat is gewoon het abc van het Ajax-spel. Wat ik nu zie in de opbouw is dat buitenspelers naar binnen trekken, waardoor de flanken onbezet zijn. Ze hebben de opdracht om ruimte te creëren voor de back die opkomt. Daarmee zie je dat heel specifieke onderdelen van het Ajax-spel worden ondermijnd. Tegen ADO en Twente, ondanks dat het zeker nog niet perfect was, zag je dat er een proces gaande was waarbij ze probeerden bij te stellen. Maar tot voor kort zag je dat het elftal steeds dertig tot veertig meter terugliep bij balverlies, in plaats van dat er druk op de bal werd gezet. En dat er bij balbezit zes á zeven spelers stilstonden en er veel te weinig beweging was, waardoor de balsnelheid te laag was en het spel ongelooflijk voorspelbaar.’

Jonk was ontevreden over het aankoopbeleid van de club. Wordt dat wel weggenomen nu Overmars directeur aankoopbeleid blijft?

‘Nou ja, voor Sinkgraven was er natuurlijk afgesproken dat paniekaankopen en aankopen die de opleiding in de weg zouden staan niet meer mochten gebeuren. Van de transfer van Sinkgraven weet ik toevallig de details, en die waren dat de transfer rond was op 1 juli. Maar opeens wilde Ajax hem in de winterstop al hebben, en is de transfersom bijna verdubbeld. Als de bonussen doorgaan wordt het bedrag het dubbele van wat eerst was afgesproken. Dan praat je dus over vier maanden eerder naar Ajax komen! Ze zouden zich niet meer gek laten maken op de transfermarkt, maar dat is dus toch gebeurd. Puur bedrijfsmatig gezien was dat dus al geen handige move. En vervolgens was ook de communicatie nog eens bedroevend, want ik begreep dat Wim Jonk pas op het allerlaatste moment hoorde dat Ajax het zou gaan doen. Dat speelde dus ook mee in zijn houding later toen hij zoiets had van ‘zoek het maar lekker uit’. Het was in ieder geval een transfer, waarbij er volgens de afspraken sprake had moeten zijn van onderlinge communicatie. Het proces rond de transfer van Sinkgraven was daarom voor de hele club een erg slechte zaak.’

Is de RvC dan wel sterk genoeg om het tij te keren? Ze klopten onlangs dus wel bij Ling aan om de club door te lichten, in plaats van dat ze het zelf oplosten.

‘Als je naar Trencin gaat, ondanks het karaktermoordverhaal in de Volkskrant, dan zie je dat er op een hele efficiënte manier een hele duidelijke zichtbare structuur is aangebracht in een paar jaar. Deze sorteert ook nog eens effect op het veld, als je ziet dat ze van de tweede klasse zijn opgeklommen tot de voorronde van de Champions League. Dat met een begroting die een derde is van de rest van de Slowaakse clubs. Het wordt gezien als de talentenvijver van Slowakije, een land dat zich gaat plaatsen voor het EK. Daar is gewoon geweldig werk verricht. Ronald De Boer, Jonk, Schoenaker en anderen zijn in Trencin geweest en ik heb niemand gesproken die niet positief was. Hij heeft daar in feite een clubstructuur neergezet op de Ajax-manier. Als je die ploeg ziet voetballen, dan zie je dat dat gebeurt volgens de Ajax-school. Als je dan bij jezelf merkt dat de structuur niet bewaakt wordt en er een gebrek aan leiderschap is, dan is het logisch dat je in je eigen familie gaat kijken wie daar toe in staat is. En dan kom je dus volkomen begrijpelijk bij Tscheu uit.

Ik had Tscheu graag de kans gegeven om directeur te worden bij Ajax. Vier jaar geleden werd dat afgeschoten door de RvC. Onlangs werd hij opnieuw gevraagd, maar hij stelt nu dat hij het ten opzichte van Trencin niet kan maken. Daarmee blijkt het verhaal over macht weer een fabeltje. Het gaat mannen als Cruijff en Ling niet om hun eigen status. De Fluwelen Revolutie begon voor Cruijff nadat hij een wedstrijd zat te kijken van de club waar hij van houdt, waar hij opgegroeid is en waarvan hij aan de wieg van het succes heeft gestaan, en zag een totaal vervaagd Ajax. Vanuit zijn hart heeft hij toen gereageerd. Het politieke spel dat daarna gespeeld is hebben vooral derden aangejaagd en aangescherpt.

Als Johan een machtswellusteling was geweest, dan had hij ook echt anders gereageerd op de manier waarop het eerste elftal gevoetbald heeft de laatste jaren. Hij geeft nu alleen in zijn column aan hoe hij zou gaan voetballen. Hij heeft nooit op de man gespeeld en is ook niet gaan stoken binnen de club, maar is puur gaan communiceren over de manier van voetballen. Ik vind het dan ook heel vervelend dat diverse mensen die door Johan in het zadel zijn geholpen, niet het respect hebben kunnen opbrengen om hem in ieder geval eens in de zoveel tijd te bellen over zijn mening. Daarmee had er een blijk van respect getoond kunnen worden. Dat terwijl hij de voorwaarden heeft geschapen voor de manier waarop deze mensen nu kunnen functioneren zoals ze nu doen. Het minste dat hij wil doen, en dat zie je ook bij Barcelona en het Cruijff Institute, is het voor de voeten lopen van jonge mensen. Hij wil dat Ajax weer voetbalt op de manier waarop hij vindt dat het hoort, in de Ajax-geest van Jany van der Veen en Rinus Michels, waarmee hij is opgegroeid als voetballer.’

Laatste vraag Jaap. In hoeverre kan het politieke spel dat gespeeld wordt er nog voor zorgen dat de Fluwelen Revolutie geen succes wordt?

‘Met alle respect, maar het blijft nu natuurlijk nog steeds een slangenkuil. De laatste tijd zie je opvallende dingen gebeuren bij de club. Er zijn mensen, die eerst met de nek werden aangekeken, die wat negatiefs roepen ten aanzien van het proces en dan opeens aansluiting krijgen van mensen die hen eerst niet konden luchten of zien. Dan zijn bepaalde figuren dus opeens wel weer goed genoeg. Dat is natuurlijk een heel gevaarlijk en vervelend proces. Uiteindelijk zou het, en ik denk ook dat het die kant opgaat, verstandig zijn om mensen die aan de andere kant staan de hand te reiken. En dat bedoel ik dan met name op voetbalgebied. Over randfiguren moet je je als club niet zo druk maken, maar op voetbalgebied is er, bijvoorbeeld in het geval van Blind en Van Gaal, wel een scheur ontstaan binnen de club en daar moet je uiteindelijk een brug in slaan. Dat maakt je zowel groot als mens en als club en dat zou straks dus de volgende stap moeten zijn. Als Ajax een club is van voetballers, dan moet er ook fairplay zijn. Op het moment dat er dan processen zijn afgerond, moet je zand over eerdere problemen kunnen strooien en elkaar de hand reiken. Het beste voorbeeld is dan misschien nog wel de relatie tussen Tscheu en Johan. Dat waren 30 jaar geleden ook geen vrienden, stonden lijnrecht tegenover elkaar, maar hebben elkaar uiteindelijk ook gevonden. Dat is een goed voorbeeld van hoe het in de toekomst zou moeten.’

De visie van Jaap met betrekking tot de rol van de diverse media in de Fluwelen Revolutie is opgehelderd, net als zijn zienswijze over de problemen bij de club. Namens Ajax1.nl wil ik Jaap van harte bedanken voor het delen van zijn inzichten. We wensen hem vooral nog heel veel schrijf- en kijkplezier toe de komende jaren!

Eerdere edities van deze rubriek vind je hier:

————————————- Ajax nieuws Ajax1.nl

Denk jij ook van waarde te kunnen zijn voor deze rubriek, en wil je jouw verhaal net als Jaap de Groot met mij delen? Mail dan naar janverdonk_ajax1@hotmail.com of neem contact met me op via LinkedIn (https://www.linkedin.com/in/janverdonk1984)