Petri Pasanen speelde vier seizoenen in het eerste van Ajax. Hij was een vaste waarde in het basiselftal waarin hij regelmatig samenspeelde met landgenoot Jari Litmanen. In die vier seizoenen scoorde de centrale verdediger zeven doelpunten. De goal tegen Valencia in de Champions League op dinsdagavond 11 maart 2003, was misschien wel de mooiste goal uit zijn carrière, vertelt hij op Ajax.nl.
Toenmalig teammanager David Endt wist de goal en het juichen van Pasanen prachtig te beschrijven. “En wie staat daar vrij, wie krijgt de bal op zijn voorhoofd en knikt magistraal, bevrijdend, doeltreffend? Petri Pasanen! In de brandende seconden van de inslag van de bal tegen het net en het realiseren van wat er is gebeurd, beleeft hij zijn mooiste moment. Het shirt wordt uitgerukt en de vreugde over het gelijkmakende doelpunt kent geen oevers of dammen. Blij, blij, blij, net als al die springende en schreeuwende mensen om hem heen.”
De blijdschap rondom de goal is de Fin vergeten, maar het doelpunt zelf zit nog vol in zijn geheugen. “Zo vaak scoorde ik niet, dus het doelpunt herinner ik mij goed. Het was een makkelijke kans. Volgens mij kwam de bal na een korte corner van links voor het doel. Ik stond helemaal vrij en knikte binnen. Maar dat ik mijn shirt uittrok wist ik niet meer. Ik ben er trots op dat ik op Champions League-niveau heb gescoord. Daar krijg ik een warm gevoel van. Ik heb een zoon die ook voetbalt en als hij hier naar vraagt zal ik hem de goal laten zien. In huis heb ik niets dat aan mijn voetbalcarrière herinnert. Die behoefte heb ik niet. Ik heb ook nooit shirts verzameld. De herinneringen heb ik in mijn hoofd. Daar ben ik heel gelukkig mee.”
Pasanen herinnerd zich nog goed dat Ajax altijd met mooi voetbal moest winnen. Ronald Koemen was twee jaar de trainer van de 78-voudig international van Finland. “Als speler stond hij ooit op dezelfde positie als ik, centraal achterin. Hij hamerde op kwaliteit. Je moest altijd scherp zijn, perfecte ballen spelen. Ik was ook altijd op zoek naar die mooie pass en in die wedstrijd tegen Valencia gaf ik die. Het was na het doelpunt. Ik gaf een perfecte diagonale crossbal naar links. Zelfs de spits van Valencia, John Carew, zei daarna tegen mij: “zo, dat was een prachtige pass.” Het gevoel na die pass herinner ik me nog goed. Ik had er jarenlang aan gewerkt om zo’n pass te kunnen geven. Maar dat ik die in díe wedstrijd gaf, voelde zo goed. Het was extra bijzonder dat de spits van de tegenstander ook zijn waardering gaf. Ook de mensen bij Ajax en op de tribunes waardeerden het zeer. Dat vind ik mooi.”
Tegenwoordig werkt Pasanen voor de Finse televisie, maar aan een trainerschap denkt de 37-jarige oud-Ajacied niet. “Ik heb nog wel een rol in de voetbalwereld, maar ik wil op dit moment geen coach zijn. Dan moet je zo toegewijd zijn en dan moet je baan echt prioriteit hebben in je leven. Ik heb schoolgaande kinderen met hobby’s, dus daar ben ik veel mee bezig. Een baan als trainer past mij nu niet.”
De goal van Petri Pasanen tegen Valencia
? Pasanen ? Valencia in 2003… ?
‘Dat ik mijn shirt uittrok wist ik niet meer. Maar ik ben er trots op dat ik op Champions League-niveau heb gescoord’ pic.twitter.com/mcaz1cYmIg
— AFC Ajax (@AFCAjax) 10 mei 2018