Ricardo Kishna openhartig: "De tranen stroomden over zijn wangen"

Ricardo Kishna vertelde over een intense therapie-sessie met Mo Ihattaren: "Zijn ogen waren dik, de tranen stroomden over zijn wangen en het snot zat letterlijk in zijn mond en baard." Kishna zag de pijn van dichtbij en voegt toe dat de sessie moest worden afgebroken omdat het te pijnlijk werd. Ihattaren huilde zelfs in de auto en bedankte Kishna voor zijn steun.

Ihattaren zelf reflecteert op de ervaring: "Tijdens de sessies bij Bram Bakker en Franky Mandias worden alle wonden opengetrokken en verga ik van de pijn." Toch voelt hij na afloop een opluchting: "Ik kan alles steeds beter een plekje geven, omdat ik erover heb kunnen praten." Hij beschrijft ook de traumatische beelden van de dood van zijn vader als een "heel slechte film", die hem nog steeds achtervolgt.

De verhalen van Kishna en Ihattaren benadrukken de zware strijd met mentale gezondheid en het belang van het delen van hun pijn. Het blijft een krachtig voorbeeld van de onzichtbare worstelingen die veel mensen ervaren.