Voor de landskampioen van The Netherlands blijft geen deur gesloten. Dat bleek zaterdag in elk geval aan de poort van het Witte Huis in Washington. Op uitnodiging van het vermaarde White House, thuis van de Amerikaanse eerste familie Obama, kregen de Ajacieden een exclusieve VIP-tour. Zo meldt Ajax.nl.  ,,Indrukwekkend’’, laat Jan Vertonghen zijn gevoel spreken in het Witte Huis.

Hoe exclusief zo’n uitstapje is, blijkt wel uit de gastenlijst van voorbije tours. Dit jaar hadden ‘slechts’ popster Kylie Minoque en de basketballers van kampioen University of Connecticut de eer om het Witte Huis te bezoeken. Zonder uitnodiging geen toegang, laat staan een rondleiding. Het domein van de 44ste president van de United States of America is normaal gesproken alleen toegankelijk voor staatshoofden en eregasten. De beveiliging is dan ook extreem. Twee paspoortcontroles en een stap door de metaaldetector bleken niet genoeg op de dag van bezoek. Vooraf was elke bezoeker al uitgebreid gescreend. Vier Ajacieden ondergingen aan het zwaar gepantserde eerste toegangshek bovendien een extra securitycheck.

Als alle veiligheidslichten op groen staan, betreedt Ajax even over 14:30 uur Amerikaanse tijd het walhalla van de internationale politiek. Peter en Blaes verzorgen de unieke rondleiding door de vertrekken op de begane grond. ,,Nergens aankomen en nergens op gaan zitten’’, klinkt het waarschuwend. Wie de zwaar bewapende en grimmig kijkende militairen rondom het White House aanschouwt, begrijpt vanzelf dat vandaag weinig plek is voor frivoliteit. Ruim 3.000 werknemers zijn dagelijks in dienst van het Witte House en de zittende president. ,,Daarvan werken er maar 188 hier in het Witte Huis’’, opent Blaes de rondleiding. Het aantal medewerkers ter plaatse komt aardig overeen met het personeelsbestand van de AFC Ajax.

Via de East Wing (oostelijke vleugel) trekt het Ajax-gezelschap langs een reeks presidentiële portretten van Obama’s voorgangers. Ook veel fotocollages. Bijvoorbeeld een collage met als thema de bijzondere band tussen Mister President en zijn hond. George Bush jr. is vastgelegd met zijn Barney. De familie Obama laat Bo uit in de tuin van het Witte Huis.

,,Hier in de bibliotheek leest de president, wordt soms een whisky gedronken en werd in het verleden ook gepokerd’’, vertelt Blaes bij de entree van de bibliotheek, waar 2.700 boeken het bezoek aangapen. ,,Hier worden ook interviews gehouden.’’ President Obama verkiest golf boven een kaartspel, zo blijkt vandaag. ,,Barack is golfing.’’ Helaas, loopt hij de kersverse landskampioen mis, klinkt het grappend. De Ajacieden blijven onophoudelijk filmen en fotograferen. Deze kans doet zich waarschijnlijk maar eens voor.

De Green Room leidt naar de Red Room. ,,We hebben hier originele namen voor onze kamers’’, grapt Blaes bij de oversteek van het groene (wanden bekleed met groen zijde) naar het rode vertrek. Bij de oversteek passeert de gids het geschilderde staatsieportret van Frederic Taft. Taft was ooit, begin negentiende eeuw de eerste president die een honkbalwedstrijd bezocht. In het bijzijn van de aardig corpulente Taft wisten de toeschouwers nauwelijks hoe zich te gedragen. Speciaal voor de eerste burger werd in de zevende inning ook een pauze ingelast om de benen even te strekken. Tot de dag van vandaag kent het honkbal een seventh inning stretch. Het bewijst de invloed van een president.

Anderhalf uur na de entree (vanwege de beveiliging drie kwartier zuivere ‘gidstijd’ door het Witte Huis) worden de Ajacieden soepeltjes richting uitgang gedirigeerd. ,,Hierboven ben ik zelf ook nooit geweest, daar woont de president met zijn familie’’, wijst Blaes naar de hoger gelegen verdiepingen. Een korte wandeling door de piekfijn onderhouden tuin geldt als slotstuk van het inkijkje.

,,Heel bijzonder om hier een keer te zijn’’, vertelt Vertonghen als hij bijna is teruggekeerd in de ‘gewone wereld’ van alledag. Honderden toeristen en een groep protesterende Amerikanen bepalen het straatbeeld op Pennsylvania Avenue. ,,Vooraf had ik het Witte Huis anders verwacht. Sommige plekken zijn heel herkenbaar van televisie. Indrukwekkend allemaal. Ik volg de politiek aardig, maar vraag me niet naar specifieke namen van Amerikaanse ministers. Maar deze rondleiding is wel heel uniek.’’