Naci Ünüvar straalt nog altijd als hij mag vertellen over zijn officiële debuut in het eerste van Ajax. Na een goed trainingskamp in Qatar volgde enkele weken later het moment waar hij al lange tijd over droomde. “Begin 2020 zat ik tegen Spakenburg voor het eerst bij de wedstrijdselectie voor een officiële wedstrijd. We speelden toen tegen een amateurclub, dus de kans dat het een grote uitslag zou worden was groot. En dus wordt de kans dat je kan debuteren ook wat groter”, begint hij te vertellen aan FunX.
“Toen ik van de bank werd geroepen en het hesje aan trok, kwam er enorm veel geluid van de tribunes. Ik was echt aan het glimmen toen, zo enorm blij was ik. Dat moment dat ik het veld op kwam was niet normaal. De spelers zochten me ook expres op vanwege hoe het publiek reageerde. En toen kwam de penalty, die ik mocht nemen van de andere jongens. Maar ik wilde het eerst aan Huntelaar vragen. Hij zei toen: ‘Pak hem maar, dit is jouw moment.’ Toen ik de bal op dat moment neerlegde voelde ik echt totaal geen spanning. Ik besefte denk ik nog niet helemaal waar ik in zat toen. In de hele vibe keek ik de keeper aan en schoot ik ‘m er in. Zo’n moment ga ik nooit meer mee maken.”
Spanning, trots en dankbaarheid
Direct na de wedstrijd vertelde het talent al dat hij niet echt spanning voelde tijdens het penaltymoment. Een paar dagen later verbaasde hij zich daar zelf ook over. “Twee dagen later keek ik alles terug op Instagram en YouTube. Ik dacht toen echt bij mezelf: hoe voelde ik toen geen druk en spanning? Toen ik het later terug keek had ik meer spanning dan tijdens de wedstrijd.”
“Ik was wel echt trots op mezelf toen. Maar ook vooral dankbaar voor mijn familie. Achteraf zag ik hoe mijn ouders reageerde toen ik debuteerde, dat doet echt wat met je. Dan besef je dat het niet zomaar iets is wat je hebt bereikt.”
Ajacied
Al van jongs af aan is Ünüvar fan van de club. “Voor mij was Ajax alles als klein jochie. Ik keek en volgde alles. Ik had nog geen seizoenkaart vanwege de wachtrijen. Voor de kampioenswedstrijd tegen FC Twente kreeg ik voor het eerst kaartjes. Sinds dat moment ben ik een niet normaal grote fan van Ajax geworden. Niet lang erna kwam ik bij Ajax en toen werd dat alleen maar meer. Daar dacht ik laatst ook wel aan terug, moet ik bekennen. Van geen seizoenkaart kunnen krijgen naar kaartjes kunnen krijgen voor de kampioenswedstrijd en dan vervolgens zelf zo’n tien jaar later debuteren voor meer dan 50 duizend man in de ArenA. (…) Ik ben sowieso echt een Ajax fan. Ik speel hier al mijn hele leven. Mijn droom was altijd al om de ArenA te halen en prijzen te pakken met de club en Europees zo ver mogelijk proberen te komen.”
