Op 10 oktober 1983 werd in het voetbalgekke Belgische Lokeren Jelle van Damme geboren. Als welp ging de kleine Jelle van Damme voetballen bij de plaatselijke KSC Lokeren. Als kind van de stad kon hij kiezen uit verschillende clubs in zijn geboorteplaats en de uiteindelijke keuze viel bij zijn ouders op Lokeren. Daar bleek dat de jonge Jelle aardig wat talent had. Jelle kreeg in zijn jeugd een aardige groeispurt en dat zorgde ervoor dat hij zichzelf al vroeg in de kijker had gespeeld. Op zijn tiende vertrok de jonge Van Damme naar het roemruchte SK Beveren, o.a. de club van oud-doelman Jean-Marie Pfaff. Van Damme had hoge verwachtingen van de overgang. Echter die verwachtingen kwamen niet uit, dus besloot de familie Van Damme dat het beter was om toch maar weer terug te gaan naar zijn roots. Dus liep Jelle met zijn voetbaltas weer het terrein van Lokeren op. Daar bloeide de grote en fysiek sterke Belg weer helemaal op. Het duurde tot aan 2001, voordat de Belg in zag dat hij een volgende stap in zijn carrière moest gaan zetten. Van Damme had verschillende mogelijkheden maar keek ook met een schuin oog naar de toekomst. Zijn volgende club moest de perfecte opstap worden in zijn carrière. Zijn keuze viel op Germinal Beerschot, zusterclub van …. Ajax!

Begin van zijn profcarriere

In het seizoen 2001-2002 begon dan toch echt zijn profcarrière. Hij sloot aan bij de selectie van Germinal Beerschot. In die tijd was Germinal een ambitieuze club. De club wilde graag de top bestormen. De ploeg kenmerkte zich door het aantrekken van jonge talentvolle spelers, zoals Bödör (later NAC en Roda), Pieter-Jan Monteyne, Aaron Mokoena (later ook Ajax) en de ervaren spelers Marc Degryse en Vinko Marinovic. De ploeg werd geleidt door ex Rode Duivel, Franky Van Der Elst. 7 wedstrijden speelde Jelle in dat eerste (halve) seizoen van Germinal Beerschot. Maar in die 7 wedstrijden had hij zijn talent laten zien, zodat er interesse voor hem kwam in de winterstop. Ajax wilde hem graag een stage aanbieden en die stage verliep zo goed, dat hij in de winter van 2001/2002 een koelkast contract in Amsterdam tekende. Jelle van Damme had zijn doel bereikt. Hij was bij een topclub belandt. Waar eerder zijn landgenoten Wesley Sonck en Tom Soetaers naar Amsterdam trokken, was Van Damme de derde Belg die in dat seizoen aansloot bij het team van Ronald Koeman. Jelle van Damme viel met zijn neus in de boter. Het team van coach Ronald Koeman bulkte van het talent met o.a. Trabelsi, Zlatan, Maxwell, Chivu, Van der Vaart, Heitinga en Mido. Dat was ook direct de pech voor Van Damme, die niet een 12e man was, maar meer een 15e man was. In de pikorde van Koeman stonden Chivu, Bergdolmo, Heitinga en in iets mindere mate Tim de Cler voor de Belg. 1 schamele wedstrijd speelde Van Damme in zijn eerste (halve) seizoen. Maar Van Damme had zichzelf die tijd gegeven. Het volgende seizoen moest het gaan gebeuren. Wel werd de ploeg kampioen en zo vierde Van Damme op enige afstand zijn eerste kampioenschap.

Zegetocht van Ajax

Aan het begin van  zijn tweede seizoen had Van Damme echter nog steeds geen profcontract. Hij wist dat hij daar nog steeds voor moest knokken. Uiteindelijk besloot Ajax dan toch om Van Damme in de zomer een contract aan te bieden en zo tekende Van Damme per 1-7-2002 zijn eerste profcontract. Ten opzichte van het voorgaande seizoen veranderde in de opstelling eigenlijk niet veel. Dat betekende ook dat Van Damme nog steeds geen echte kans had gekregen in de formatie van Koeman. Wel kwamen Litmanen, Witschge en Winter de ploeg versterken. De ploeg werd dat jaar geen kampioen, maar maakte in Europa pas echt furore. De ploeg liet een geweldige indruk achter en strandde pas (heel onfortuinlijk) in de kwartfinale tegen AC Milan. En van die wedstrijd heeft menig Ajax-fan nog steeds nachtmerries. Ajax speelde met Van Damme in de basis. Maar ging pas echt geweldig spelen op het moment dat Van Damme in de rust werd vervangen door Litmanen. En dat was ook meteen de rode draad in de carrière van Van Damme. Het was een beetje van net niet. Of steeds op de verkeerde plek (lees, club).  Ook in het seizoen 2002/2003 kwam Van Damme (ondanks een basisplaats in de kwartfinale van de CL) nooit echt in beeld voor een vaste basisplaats. Toch speelde de Belg dat seizoen 21 wedstrijden, maar wist hij daarin nooit het doel te vinden. Het zou dan toch in het derde seizoen voor de Belg moeten gebeuren.

Het derde seizoen begon aanvankelijk goed voor de kansen van Van Damme. Chivu (AS Roma), Bergdolmo (Borussia Dortmund) en Petri Pasanen (Portsmouth) vertrokken alle drie. Echter die kansen verdwenen al snel als sneeuw voor de zon door de binnenkomst van Moisander, Escudé en Grygera. En de nog gebleven Heitinga. Daarmee werden de kansen op speeltijd kleiner en kleiner. Ajax speelde een uitstekend seizoen. Wederom werd Koeman met zijn Ajax kampioen. Van Damme had in de competitie 10 basisplaatsen, opmerkelijk was dat vooral in het begin van het seizoen. Koeman was nog zoekende naar zijn favoriete opstelling en had in het begin een plek voor Van Damme ingeruimd, maar gaande weg het seizoen werd de inbreng van de Belg steeds minder. Wel opvallend en eigenlijk hetzelfde als voorgaand seizoen was dat Van Damme wel veel Europese wedstrijden mocht spelen. Aan het einde van het seizoen toen een nieuwe schaal omhoog werd gehouden, had Van Damme een beslissing genomen. Op zoek naar meer speeltijd was het beter om Amsterdam achter zich te laten. En op zijn (pas) 21e maakte hij dan ook de overstap naar Engeland.

Overgang naar de Premier League

Southampton (later de club van onze huidige captain) werd het nieuwe station van Van Damme. In de hoop daar meer speeltijd te krijgen trok de Belg naar de Engelse badplaats. Met zijn fysieke kracht was in eerste instantie de Engelse competitie een goede stap. Maar de overstap van de Nederlandse competitie naar de Engelse Premier League was voor de jonge Belg veel te groot. In de strijd om een basisplaats verloor Van Damme het van veteraan Le Saux. En wederom werd de bank zijn grootste vriend. Van Damme vertoefde regelmatig op de comfortabele bank van Southampton. Maar toch was dat niet de reden waarom de ambitieuze Belg naar de Engelse badplaats was getogen. Nu was de ploeg geen hoogvlieger in de competitie met als gevolg dat de club roemloos laatste werd. Van Damme besloot daarom na 4 wedstrijden te hebben gespeeld om Southampton achter zich te laten en te kiezen voor de Bundesliga. Met zijn fysiek moest de Bundesliga hem toch beter liggen, maar ook daar lukte het maar niet. 8 wedstrijden speelde de Belg bij de huidige werkgever van Davy Klaassen, Werder Bremen. En eindelijk was daar dan wel zijn eerste profdoelpunt. In de uiteindelijk verloren wedstrijd tegen Gladbach maakte de Belg de enige goal voor Werder. Na 8 wedstrijden in Duitse dienst besloot de club de huuroptie niet te lichten. En moest Van Damme weer terug naar Engeland. Waar hij nog voor €3 mln. werd gekocht, verkocht Southampton Van Damme voor €500.000,- aan Anderlecht in de zomer van 2006. En na 5 jaar was hij weer terug op vertrouwde grond. Uiteindelijk speelde Van Damme voor het eerst wel veel wedstrijden en hervond hij het vertrouwen wat Ajax ooit in hem zag. 112 officiële competitie wedstrijden speelde hij voor de club uit Brussel. Opmerkelijk was dat Van Damme in de 5 seizoenen daarvoor 2 doelpunten maakte. En opeens begon hij in Anderlecht het net te vinden. Uiteindelijk scoorde Van Damme in die 112 wedstrijden 17 goals (!!). De helft van die goals scoorde de Belg met zijn kop. Het grootste wapen voor de lange en vooral fysieke Van Damme. In zijn eerste seizoen scoorde hij in de thuiswedstrijd tegen Cercle Brugge zelfs twee keer. En beide keren was het met het hoofd. Anderlecht had hem goed gedaan en Van Damme kreeg zoveel vertrouwen in zichzelf dat hij de gok wederom nam om weer in Engeland te gaan voetballen. Ondanks de grote druk die Standaard Luik al tijden op Van Damme legde door hem een geweldig contract voor te schotelen. Van Damme wist die lokroep steeds te weerstaan. Althans dat dacht iedereen.

Terug naar België

In juni 2010 kon Van Damme één bod niet weerstaan. Mick McCarthy was trainer van Wolverhampton Wanderers en was al een aantal jaar zeer geïnteresseerd in de komst van de fysiek sterke verdediger. The Wolves betaalde uiteindelijk €3,25 mln. voor de Belg. De start echter was apart, omdat kort na de ondertekening Van Damme aangaf dat hij graag bij Anderlecht had willen blijven. Wellicht dat the Wolves daar een nare smaak aan over hadden gehouden, maar Van Damme kwam ook bij Wolverhampton niet aan de bak. Waar eerst McCarthy sterk aandrong op de komst van Van Damme, maakte hij bitter weinig gebruik van de Belg tot grote frustratie van de speler. 6 wedstrijden speelde Van Damme voor de Engelse club in de eerste drie maanden, toen Van Damme aangaf dat hij een contract bij Standaard Luik wilde tekenen. Ondanks dat Club Brugge aangaf dat zij met the Wolves een akkoord hadden. Van Damme had zijn keuze gemaakt voor Standaard. Het geïnteresseerde Anderlecht en Club Brugge zeer geïrriteerd achterlatend. Echter de stap naar Standaard Luik is wel zijn beste beslissing geweest op voetbalgebied. Waar Van Damme eerst bij alle voorgaande clubs in de verdediging werd geposteerd, kwam de Belg bij Standaard op het middenveld. Bij Standaard was en is zijn populariteit ongekend, ondanks zijn verleden bij Anderlecht. Van Damme werd echt op handen gedragen. In zijn jaren bij Standaard speelde Van Damme in totaal 205 wedstrijden en scoort hij hierin 22 doelpunten. Verder wint Standaard 2 keer de nationale beker, maar wint het nooit het kampioenschap.

Na 5,5 jaar Standaard besloot de Belg het avontuur in Amerika aan te gaan. LA Galaxy (de oude club van o.a. David Beckham) werd zijn nieuwe werkgever. 2 jaar duurde zijn avontuur in Los Angeles. En in die twee jaar maakte hij zeker indruk. Van Damme schopte het uiteindelijk tot aanvoerder van de club. Hij speelde in zijn Amerikaanse tijd 55 wedstrijden en scoorde hierin twee doelpunten.

Roemloos einde carriere

Na Los Angeles verlangde Van Damme toch weer terug naar België. En Antwerp FC toonde direct interesse in de Belg. Van Damme was een zeer gewaardeerde kracht voor Antwerp. Echter een ruzie met trainer László Bölöni gooide roet in het eten. Nadat er in zijn tweede seizoen contractbesprekingen werden gevoerd, ging het mis tussen speler en trainer. Antwerp wilde graag verder met Van Damme, maar de ruzie had een onomkeerbaar resultaat. Van Damme wilde vervolgens weg uit Antwerp.  En met zijn volgende club verraste hij velen. Van Damme ging opnieuw terug naar zijn roots. De cirkel was rond voor Van Damme. Hij tekende dan ook Sporting Lokeren. De club bevindt zich in de eerste klasse B en wilde graag terug naar de Jupiler Pro League. Men dacht dat aan de hand van Van Damme (samen met Nederlander Guus Hupperts en trainer Stijn Vreven) dit te realiseren viel. Echter, het seizoen is een grote deceptie. Sporting Lokeren haalt nooit het niveau wat ze nastreven. Het is zelfs zo erg dat de ploeg van Van Damme moest vechten tegen degradatie. Het werd veroordeeld tot het spelen van play-downs, echter deze zullen nooit plaatsvinden vanwege de Corona crisis. Het is uiteindelijk zelfs zo erg dat Sporting Lokeren failliet werd verklaard. De club haalde zodoende net niet zijn 50-jarig bestaan en verliest ondanks een roemruchte geschiedenis het bestaan als profclub. Tot de bekendste oud-spelers naast Jelle van Damme behoorde de Pool Grzegorz Lato, de Deen Preben Elkjaer Larsen, de Tsjech Jan Koller en René van der Gijp, die van 1982 tot 1984 voor Lokeren uitkwam. Op zijn 36e raakt Van Damme clubloos en de kans dat hij op die leeftijd nog aan een club komt lijkt klein.

Maar bij Ajax denken wij bij Van Damme toch terug aan die ene wedstrijd (al speelde hij maar 45 minuten) in Milaan, waar Ajax op het punt stond om met een piepjong elftal en zeer talentvol team Europa te veroveren. Eigenlijk net als afgelopen jaren. En zo is het maar weer dat de geschiedenis zich vaak herhaalt. Van Damme maakte deel uit van een van de meest talentvolle teams ooit.