De vergeten voetballer is een speler, die in dienst van Ajax is geweest en die op ons supporters een onuitwisbare indruk heeft gemaakt. Of een Ajax-voetballer waar wij goede en warme herinneringen aan hebben beleefd, een voetballer die bekend is geworden door een incident of gewoon om zijn verdiensten voor onze mooie club. Deel 33 willen wij toewijzen aan een speler die de bijnaam “de nieuwe Bergkamp” kreeg: Dennis Schulp
De vergeten voetballer Dennis Schulp zal altijd herinnerd worden aan de bijnaam: “de nieuwe Dennis Bergkamp”. Eigenlijk is hij zijn gehele carriere bestempeld als eeuwig talent en wellicht was deze last hem teveel geworden. Schulp kon absoluut aardig voetballen, echter zijn talenten heeft hij nooit tot volle wasdom laten komen. Schulp werd op 18 januari 1978 geboren te Amsterdam. Als kleine jongen sloot hij zich als eerste aan bij IJ-boys, waarna hij later als jongentje overstapte naar de roemruchte club de Volewijckers. De club uit Amsterdam Noord had als bekendste lid Co Adriaanse. Ook oud-speler Mario Melchiot begon zijn carriere ooit bij de club. Dennis was als sierlijk, technische speler een lust voor het oog. En het was al snel de grootste club van Amsterdam en Nederland die voor hem op de stoep stond.
Gebombardeerd tot nieuwe Bergkamp
In de jeugd van Ajax maakte hij pas echt naam. Zo erg zelfs dat hij bij Ajax de bijnaam ‘de nieuwe Bergkamp’ kreeg. Bergkamp was op zijn 17e (in 1986) doorgebroken onder de legendarische Johan Cruijff. Cruijff zag iets in de frêle rechtsbuiten, die later als (valse) spits pas echt furore maakte. Schulp leek in alles op Bergkamp, zelfs zijn uiterlijk kwam nog overeen. Bergkamp debuteerde op zijn 17e in Ajax 1 in de Meer.
Schulp moest wachten 1996 en was 1 jaar ouder bij zijn debuut dan Bergkamp. Waar Bergkamp direct naam maakte duurde dat bij Schulp veel langer. Terwijl hij in de jeugd (samen met spelers als Milan Berck Beelenkamp, Arno Splinter, Denny Landzaat, Ignacio Tuhuteru en Dave van den Bergh) echt als een van de allergrootste talenten bekend stond. Schulp kon alles en deed ook alles. Scouts rolde over Voorland (de bakermat van vele Amsterdamse talenten) heen. Ajax had zijn nieuwe ster. Echter, zijn echt doorbraak kwam er bij Ajax nooit. Op 27 maart 1996 maakte Schulp dan eindelijk zijn debuut in Ajax 1. Ajax speelde dat seizoen (1995/1996) voor het laatst in de Meer. Voor vele Ajacieden nog steeds het allermooiste stadion ooit.
Het debuut in 1
De Meer was een geweldig voetbaltempel. De supporters zaten bijna op het veld in het kleine knusse stadion. Het rook er altijd naar urine, maar niemand die het deerde. In De Meer kwam elke tegenstander met angst en beven naar het Engels aandoende stadion. De sfeer was ook altijd top. Op de Reynolds tribune zat de oude kern en was het vaak heel kritisch. Op F en G waren de fanatieke supporters en op O en P aan de overkant van F en G was het ook altijd gezellig. Toen nog beide als vertrouwde staantribune. In dat schitterende stadion waar helaas aan het einde van het seizoen 1995/1996 afscheid van genomen zou worden, debuteerde het grote talent Schulp in de wedstrijd tegen Go Ahead Eagles. Als invaller kwam hij er in de 78e minuut in voor de toen al grote Patrick Kluivert. In 12 minuten kon hij natuurlijk niet zijn stempel drukken. Hij stond in het veld toen Go Ahead Eagles iets terug deed door een eigen goal van Verkuyl. Louis van Gaal had hem echter wel laten debuteren en vele volgers voorspelde Schulp een gouden toekomst toe.
Echter het seizoen erop moest de echte doorbraak van Schulp worden. Ajax was inmiddels verhuist naar de Amsterdam Arena. De betonnen bak die door de fanatieke supporters werd vervloekt. De ziel was uit Ajax gerukt werd er veelvuldig geroepen. Het verwijt dat Ajax een poenerige club was geworden, werd ook later mi of meer bevestigd door de gang naar de Beurs. Schulp wist dat hij met Van Gaal een serieuze kans op speeltijd zou krijgen. Van Gaal kende de jeugd goed en wist wat hij aan Schulp kon hebben. Voor Schulp zag het er helemaal goed uit, omdat ook zijn maatjes uit de jeugd Berck Beelenkamp en Melchiot een contract tekende. Schulp had er vertrouwen in, echter bij de eerste wedstrijd tegen NAC zat hij niet bij de selectie. Bij de tweede (uit)wedstrijd tegen Heerenveen zat Schulp dan toch bij de selectie. Hij kwam in de tweede helft in het veld voor Babangida. De pech voor Schulp was dat Ajax in die wedstrijd het onderspit moest delven en huiswaarts ging met een 2-0 nederlaag. Het duurde vervolgens bijna het gehele seizoen voordat hij weer minuten mocht maken. Vier wedstrijden voor het einde van de competitie mocht Schulp wederom invallen in de uitwedstrijd tegen Groningen. En nu was het voormalig toptalent wel succesvol. Ajax kwam op een 1-0 achterstand door een penalty. Van Gaal reageerde direct door een wissel door te voeren. Ronald de Bier werd gewisseld door Schulp. Die vervolgens exact 5 minuten nodig had om alsnog aan te tonen dat het een goede voetballer was. Hij scoorde namelijk de gelijkmaker. Niet dat dat punt uiteindelijk belangrijk was, want Ajax speelde een ondermaats seizoen en eindigde uiteindelijk als vierde in de competitie. Maar Schulp had door zijn doelpunt wel de kans gegrepen die hij nodig had, want de daarop volgende twee wedstrijden begon “Bergkamp de tweede” in de basis. Tegen Heerenveen werd met 2-1 gewonnen, maar viel hij niet op. En in de wedstrijd tegen Twente werd Schulp in de 64e minuut gewisseld en stal Martijn Reuser de show door met 2 goals de wedstrijd te beslissen. Dat was waarschijnlijk ook het moment waarop van Gaal, Ajax en wellicht ook Schulp besefte dat zijn carriere er bij Ajax op zat.
Op zoek naar speeltijd
Dat werd ook pijnlijk in de zomer van 1997 duidelijk. Van Gaal werd vervangen door Morten Olsen. En Ajax kocht die zomer flink in. Dat was de bevestiging voor Dennis Schulp om het over een andere boeg te gooien. Er vond in de zomer van 1997 een ware exodus van spelers plaats. Schulp vertrok samen met zijn maatje Berck Beelenkamp op huurbasis naar Volendam. Hij hoopte met die stap zijn carriere een nieuwe boost te geven, helemaal omdat hij wist dat zijn contract aan het einde van dat seizoen afliep. Ajax kocht spectaculair in door o.a. Shota Arveladze, Sunday Oliseh, Andrzej Rudy maar vooral Michael Laudrup te halen. Aan de hand van de Deense meester speelde Ajax een geweldig seizoen in de competitie. Wellicht een van de meest spectaculaire seizoenen ooit.
Dat kon niet echt worden gezegd van het seizoen bij Schulp. Hij speelde 19 wedstrijden, maar scoorde hierin geen goal. In de zomer besloot Schulp te tekenen bij Willem II. Daar kwam hij een oude bekende tegen, die zowat als een rode draad door zijn carriere liep. Als Oud-Volewijcker speler wist Adriaanse wat hij aan Schulp kon hebben. Schulp viel met zijn neus in de boter, want het zou een van de meeste succesvolle periodes ooit worden voor de club uit Tilburg. Als je een overview zou maken van zijn carriere, dan is het seizoen 1999/2000 bij Willem II een van de beste geweest. In zijn tweede jaar bij Willem II werd de ploeg direct tweede van Nederland. Aan de hand van Schulp die (ook door blessures) niet alles speelde, maar wel een belangrijk aandeel had in het beste jaar ooit van Willem II, scoorde de voormalig Ajacied 7 doelpunten. Echter in het derde jaar bij de Tilburgers kwam er een kink in de kabel. In de winter van 2000/2001 tekende Schulp dan ook bij NEC.
Het verhaal NEC zou maar een half jaar duren en was wederom geen succes. Schulp was blessuregevoelig en kon ook bij de laagvliegers van de eredivisie geen potten breken. In de zomer van 2001 probeerde de Graafschap Schulp te verleiden tot een overgang. En weer kwam hij daar oud-Ajacied Berck Beelenkamp tegen. Het zou een van zijn andere betere seizoenen in het betaald voetbal uiteindelijk voor hem worden. Schulp speelde 26 wedstrijden bij de Superboeren en scoorde hierin 8 doelpunten. Hoogtepunt was de 1-1 tegen Ajax in de thuiswedstrijd van de Graafschap. Verder was het ongenaakbare Ajax (van trainer Koeman) dat seizoen de allerbeste in de eredivisie. Daar waar Schulp steeds meer wegzakte naar de bodem van de eredivisie speelde zijn oude club de pannen van het dak en zou het niet veel later ook weer in Europa naam maken. Schulp deed dat op een niveau wat beter bij het paste. Bij de Graafschap voelde hij zich in ieder geval op zijn gemak. Uiteindelijk bleef hij 2,5 seizoenen bij de club uit Doetinchem, voordat hij wederom in de winter vertrok en nu naar Helmond Sport. Weer een niveau lager, waarin hij wel in dat half jaar nog even van zich liet horen. 13 wedstrijden en 5 goals in een half jaar is zeker acceptabel. Maar voor het voormalig toptalent van Ajax eigenlijk niet goed genoeg. En wellicht was dat ook de conclusie dat hij het mentaal en fysiek gewoonweg net niet redde. Waar de minder getalenteerde Reuser het wel schopte tot het eerste van Ajax (zij ook met wisselend succes), daar lukte dat Schulp niet.
De weg naar Duitsland
Uiteindelijk had hij het na dat half jaar in de Eerste divisie wel gezien in Nederland en hij vertrok (ook om nog wat te verdienen) naar Duitsland. Paderborn was de volgende stop. Paderborn speelde (net als nu) in de tweede Bundesliga en dat stond toen ook als redelijk sterke competitie te boek. En Schulp speelde in zijn eerste seizoen zeker niet onverdienstelijk gelet op zijn 31 wedstrijden en 3 goals. In het tweede seizoen (gebeurde hem bijna steeds) kwam de klad er echter weer in. De trainer deed steeds minder een beroep op hem (ook weer door blessures) en uiteindelijk speelde hij in zijn tweede seizoen nog maar 12 wedstrijden zonder goals. Het was dan ook duidelijk dat Paderborn Schulp niet tegenhield om te vertrekken. En zo geschiedde het dat Schulp uiteindelijk in de Regionalliga Nord belandde bij Wuppertaler SV (de club waar de huidige reserve doelman vandaan kwam). Het was eigenlijk het begin van het einde. 2 seizoenen speelde Schulp bij de club, maar hij kon geen poten breken. In totaal speelde hij in twee seizoenen maar 14 wedstrijden bij de club. En toen was het verhaal Betaald voetbal in 2009 afgelopen. In de zomer van 2009 probeerde hij het nog even bij de amateurclub DOVO, maar ook dat was geen hoogstaand succes.
Nieuw begin
Inmiddels had hij een nieuwe passie. Samen met zijn vrouw Gaby begon Schulp in 2010 een nieuw bedrijf, Fit20 Tilburg. Dat was een franchiseorganisatie die een hele nieuwe kijk had op gezondheid, beweging en 1 op 1 begeleiding. In deze branche had Schulp dan eindelijk wel succes. Al gauw werd Fit20 Tilburg zo’n succes dat hij besloot in 2015 daarnaast een VOF, Health & Beauty Lab Tilburg, te openen. En ondanks Corona heeft Schulp een mooie carriere bewerkstelligt van zijn voetbalgeld in Beauty en Health. Wij, de supporters, zullen hem vooral herinneren aan die bijnaam, die als het zwaard van Damocles steeds boven zijn hoofd hing. De nieuwe Dennis Bergkamp, een bijnaam waar hij nooit vanaf kwam. En eigenlijk tot zijn grote verdriet.
