De vergeten voetballer is een speler, die in dienst van Ajax is geweest en die op ons als supporters een onuitwisbare indruk heeft gemaakt. Of een Ajax-voetballer waar wij goede en warme herinneringen aan hebben beleefd, een voetballer die bekend is geworden door een incident of gewoon om zijn verdiensten voor onze mooie club. In deel 36 van deze rubriek komt (ooit) het grootste talent van Armenië aan bod, Edgar Manucharyan.
Armenië als startpunt
Edgar Manucharyan werd geboren op 19 januari 1987 in Jerevan. Jerevan is de hoofdstad in Armenië en tevens de grootste stad van Armenië. De perfecte plek dus om als kleine Armeense jongen op te groeien. Tegenwoordig is de stad (net als vele grote steden in de regio) een mooie stad om in te verblijven. Kleine Edgar kon nog amper lopen of de bal was zijn grootste vriend. En het was alleen de vraag bij welke club kleine Edgar het beste aan kon sluiten, want het was al vroeg duidelijk dat Armenië in hem een toptalent in wording had. De keuze was reuze, maar de familie koos uiteindelijk FC Pjoenik Jerevan als thuisbasis om zijn talenten te ontwikkelen.
De geschiedenis van het voetbal in Armenië vond zijn oorsprong pas in 1992, toen het land onafhankelijk werd van de Sovjet-Unie. Direct vanaf het eerste moment in 1992 werd de club FC Pjoenik Jerevan kampioen. En dat huzarenstukje herhaalde ze in de afgelopen 38 jaar nog eens 13 keer. Een uitstekende prestatie voor een van de grootste clubs van het land. FC Pjoenik Jerevan was dus de absoluut juiste keuze voor Manucharyan. Het ging zo goed met zijn carriere dat hij in 2002 op zijn 15e al zijn debuut maakte in de Premier League van Armenië (het hoogste niveau). De latere Ajax-voetballer (en kampioen geworden in de beruchte wedstrijd tegen Twente in 2011) Aras Özbiliz begon ook zijn carriere bij FC Pjoenik Jerevan.
Ajax toont interesse
Manucharyan bleef tot en met 2004 voetballen bij de Armeense topclub. In deze periode werd de club ieder seizoen kampioen. In 2004 werd Manucharyan zelfs gekozen tot Voetballer van het jaar mede doordat hij topscorer van de competitie werd. In de zomer toonde Ajax voor het eerst interesse en vroeg de jonge Armeen om mee te doen in een testwedstrijd tegen Barcelona. Helaas voor Manucharyan raakte hij geblesseerd. Manucharyan was echter overtuigd van zijn kunnen, wat hem deed besluiten om op jonge leeftijd toch in Nederland te blijven bij zijn gastgezin. Helaas was de blessure een voorbode voor de rampspoed die de Armeen steeds zou achtervolgen…. namelijk blessures.
Manucharyan tekent bij Ajax
In de zomer van 2005 was het dan toch zover. Ajax was onder de indruk geraakt van zijn kunnen. Manucharyan tekende een contract bij Ajax, nadat hij Armenië verliet als het grootste talent wat ze ooit hadden gehad. Ajax had een gigantische slag geslagen, want vele clubs in Europa vochten om zijn handtekening. De transfersom was echter een schijntje tegenwoordig. Voor €70.000,- stapte de Armeen over naar Ajax. En op 18 september 2005 was het zover. Manucharyan maakte zijn debuut voor het grote Ajax in de wedstrijd tegen AZ. Hij kwam in het veld voor Babel. Het was het seizoen dat Danny Blind trainer was en Ajax spelers als Sneijder, Maxwell, Vermaelen, Trabelsi, Nigel de Jong e.v.a. in de gelederen had. Voor een jonge speler uit Armenië een genot om mee te voetballen, maar ook vreselijk moeilijk om je in de basis te knokken. Het was ook voor Manucharyan de pech dat de intensiteit bij Ajax vele malen hoger lag dan hij gewend was in Armenië. Gevolg was dan ook dat Manucharyan veel geblesseerd was. Hij kwam dat seizoen maar tot 5 wedstrijden. Daarvan was er maar 1 waarin hij de volle 90 minuten volmaakte (de uitwedstrijd tegen Sparta).
Zijn eerste doelpunt voor Ajax
Het volgende seizoen 2006/2007 moest het roer om. Manucharyan begon enorm sterk aan het voorseizoen. In het Amsterdam Tournament, voorafgaand aan het seizoen, liet hij zien hoe goed hij kon voetballen. Zoveel zelfs dat Olympique Lyonnais en Benfica hem heel graag in wilde lijven. Maar Ajax hield de poorten dicht en wilde de jonge Armeniër niet laten gaan. Ajax beloonde hem zelfs aan het einde van het seizoen met een nieuw contract tot en met 2011. Maar wederom werd het een jaar met veel blessureleed. Dat had tot gevolg dat Manucharyan veel wedstrijden moest spelen bij Jong Ajax. Wel scoorde hij eindelijk zijn eerste officiële goal in het shirt van Ajax. Dat heugelijke feit presteerde hij in de UEFA cup wedstrijd tegen Austria Wien op 2 november 2006. Manucharyan kwam die wedstrijd in het veld voor Maduro en scoorde de bevrijdende 2-0 in een uiteindelijk gewonnen wedstrijd met 3-0. Ajax had dat seizoen overigens een top selectie met Klaas-Jan Huntelaar, Gabri, Jaap Stam, Kenneth Perez, Edgar Davids, Sneijder, Vertonghen en vele anderen. Het seizoen eindigde in een van de grootste teleurstellingen in de geschiedenis van de club toen het één doelpunt tekort kwam voor het kampioenschap. Manucharyan zat vaak bij de selectie, maar viel echter zelden in. Trainer Henk ten Cate deed zelden een beroep op Manucharyan. Vooral omdat het team bulkte van betere spelers. Het begon daarop te knagen aan het zelfvertrouwen van Manucharyan. Vooral omdat de blessures zich op bleven stapelen en hij ook niet verder kwam dan de bank. De twee seizoenen erna (2007 t/m 2009) speelde Manucharyan welgeteld 0 minuten in Ajax 1. Manucharyan speelde voornamelijk zijn wedstrijden voor Jong Ajax. En aan het einde van het seizoen 2008-2009 was het wel duidelijk dat Ajax de speler min of meer had afgeschreven. Ajax verzocht Manucharyan dan ook om hem te verhuren.
Op weg naar de Eerste Divisie
In de zomer van 2009 werd dat uiteindelijk de kelder van de Eerste Divisie. Het volgende station in Nederland was dan ook HFC Haarlem. Hij tekende zijn huurcontract waarna hij direct de volgende dag debuteerde in de wedstrijd tegen SC Veendam. Zijn eerste wedstrijd in het shirt van Haarlem ging direct met 1-6 verloren. Het zou uiteindelijk een rampseizoen worden voor de ‘Roodbroeken’. Toch had Manucharyan halverwege in 17 wedstrijden al zesmaal gescoord. Echter in januari 2010 viel dan ook het wel verwachte doek voor Haarlem. De club ging failliet. Manucharyan moest terug naar Ajax waar hij nog een contract had, echter AGOVV Apeldoorn bracht redding en pikte Manucharyan op. AGOVV, gecoacht door John van de Brom, zag wel wat in de Armeniër. In zijn allereerste wedstrijd voor de Apeldoornse club scoorde hij direct de enige goal in de wedstrijd tegen Volendam. Gevolgd door een week later met een hattrick in de wedstrijd tegen Excelsior. Manucharyan speelde in totaal 14 wedstrijden voor AGOVV en scoorde hierin 9 doelpunten. Toch was dat voor Ajax geen reden om de samenwerking te continueren. En in juli 2010 besloot Ajax dan ook om het contract met Manucharyan te beëindigen.
Terug naar zijn veilige thuisbasis
Manucharyan had het gevoel dat hij was mislukt en vandaar dat het uiteindelijk een logische stap was om weer terug te keren naar een veilige omgeving, namelijk terug naar Armenië. En wederom werd zijn club FC Pjoenik Jerevan. Hij tekende een contract voor 6 maanden en werd dat jaar direct weer kampioen van de Armeense Premier League. Manucharyan speelde 12 wedstrijden en scoorde hierin 5 keer. In de winter van 2011 zou Manucharyan een contract in Oekraine gaan tekenen bij Karpaty Lviv. Echter er kwam een kink in de kabel, waardoor het lucratieve contract aan zijn neus voorbij ging. Hierop besloot hij te kiezen voor een driejarig contract bij Pjoenik. In de eerste helft van 2011 kwam Manucharyan tot 19 wedstrijden en 8 doelpunten. Pjoenik besloot in de zomer van 2011 Manucharyan te verhuren aan Ural Sverdlovsk Oblast. In de eerste wedstrijden scoorde hij drie doelpunten en gaf hij één assist. De club uit Rusland besloot hem daarop definitief over te nemen en zo tekende Manucharyan een contract wat hem tot aan 2018 aan de club verbond. In de zomer van 2018 besloot hij daarop toch weer terug te gaan naar zijn geboorteland en tekende hij een contract bij FC Alashkert. In dat jaar speelde hij 18 wedstrijden voor de club. Waarna hij in 2019 nog een keer het shirt van Pjoenik aantrok en besloot om zijn carriere af te sluiten bij zijn oude liefde.
De cirkel is rond
De cirkel was rond. Toen hij kwam bij Pjoenik was hij de jongste speler in de selectie die veel routiniers herbergde. Nu was het precies andersom en is de club vele jonge talenten rijk, echter ontbrak het aan routine. Routine die Manucharyan juist meebrengt na zijn nomade bestaan in Nederland, Rusland en Armenië.
De supporters van Ajax zullen niet direct Manucharyan herinneren aan zijn grootste daden in het shirt. In vier seizoenen bij Ajax met maar 13 wedstrijden en 1 doelpunt is nou niet iets waar je als voetballer trots op bent of waar de vele supporters je om zullen herinneren. Echter Ajax zal wel de club zijn die het ooit grootste talent van Armenië in de ploeg had. Een jaar nadat Manucharyan definitief de deur dicht trok van de Johan Cruijff Arena schitterde een andere Armeniër, Özbiliz, in een volkomen uitverkochte JC Arena tegen Twente en schreef wel de geschiedenis die Manucharyan graag had willen bereiken.
