Seizoen 2021-2022 werd uiteindelijk naar tevredenheid en opluchting van de fans afgesloten: overwinterd in Europa, Schaal gepakt en twee keer de Eindhovense rivaal met lege handen achtergelaten. Twee keer van PSV winnen in één Eredivisiejaargang is de laatste jaren een zeldzaamheid. We keren terug naar het bizarre seizoen 1988-1989, waarvoor het waterballet in het Olympisch Stadion exemplarisch is.
Wedden op Ajax als het tegenzit
Er is een ongeschreven voetbalwet: zet je geld in op Ajax in een topwedstrijd als niemand een stuiver voor de club geeft, want juist dan verrassen ze. Er zijn tal van voorbeelden van periodes waarin Ajax meelijwekkend slecht presteert, maar staat er een serieuze tegenstander op de agenda, dan is daar altijd opeens die ommekeer. Op die verregende zondagmiddag in oktober 1988 ging het zo treurig met de club dat het Olympisch Stadion niet eens vol zat. De wedstrijd werd een onverwacht huzarenstukje. Toen vulden meestervoorspellers keihard 2-0 in bij de sigarenboer, nu kijken ze op hun telefoon bij https://www.online-casino-lijst.nl/ om een gokje te wagen.
Amsterdam huilt
Ajax presteerde onder coach Kurt Linder zó slecht, dat de club met vijf punten uit zeven wedstrijden diep in het rechterrijtje terechtkwam. Een unicum in de geschiedenis. Studio Sport wijdde een special aan de absurde situatie in Amsterdam, en gebruikte als achtergrondmuziek de klassieker Amsterdam huilt van Zwarte Riek. De Eindhovenaren daarentegen kwamen met een Europacup I op zak en vol zelfvertrouwen richting de hoofdstad. Ajax zou al vroeg in het seizoen de genadeklap krijgen. De PSV-supporters hingen een spandoek op met de tekst “Amsterdam had het, Eindhoven heeft het”. Au.
De grijns van Robbie Witschge
Men hield het hart vast voor de door de buitenwacht aangekondigde oorwassing. Maar was het de regen die Ajax een handje hielp, net als tijdens de waterpolowedstrijd in Zaragoza anderhalf jaar eerder? Of trad de aloude, ongeschreven Ajax-wet in werking dat de spelers bij een topwedstrijd pas weer echt gemotiveerd raakten? Hoe dan ook: tijdens het absurde waterballet konden we tweemaal de brede grijns van linksbuiten Robbie Witschge ontwaren. Een keer na een terugspeelbal van Eric Gerets die in een plas bleef hangen, en eenmaal na een strak genomen pingel. Amsterdam lachte weer en dat vermaledijde spandoek van de Eindhovenaren kon weer opgeborgen worden.
Ook winst in Eindhoven
Het was de opmaat naar een inhaalrace van Max Verstappen-achtige proporties, maar helaas waren eind mei de wedstrijden op – een zin die afgelopen seizoen vaak in Eindhoven uitgesproken zal zijn. In het Philips Stadion volgde alsnog de oorwassing, maar dan andersom. Voorstopper Mark Verkuijl maakte het fenomeen Romário onschadelijk en zette de einduitslag op het scorebordL: 1-4. Andere spelers uit dat veerkrachtige team waren Arnold De Witte Socrates Scholten, Richard in plaats van Robbie Witschge en de mateloos populaire Stefan Pettersson. Het seizoen werd niet de legendarische houdini-act zoals we die in 2010-2011 zagen, maar de eer was gered. Een jaar later zou Louis van Gaal het team kampioen maken en de weg naar de Europese top inzetten.
