“Hij trok wel wat daarvoor, maar liep weg uit mijn rug en scoorde. Het was mijn fout. Ik moet toch meer aanwezig zijn in de hele wedstrijd.” Stefano Denswil die tegen Vitesse zijn tweede wedstrijd voor Ajax speelde trekt het boetekleed aan. Siem de Jong, Ryan Babel, Toby Alderweireld, Christian Eriksen, Christian Poulsen en ga zo maar door. Waar waren ze?
Vitesse, de kleine broer van Manchester City, begon de wedstrijd al in de wetenschap dat het boven de huidige landskampioen stond. Wanneer Ajax wist te winnen, was de strijd bovenin weer open en stond het op gelijke hoogte met Vitesse. Vitesse, wat is er nog niet over gezegd en geschreven? De ploeg wilt een gooi doen naar het kampioenschap, heeft aan geld geen gebrek en is ook nog eens bezig om een gigantisch trainingscomplex uit de grond te stampen. Reden te meer om de Arnhemmers eens met beide benen op de grond te plaatsen en van die roze wolk te laten vallen. De grote broer uit Manchester is hen al voor gegaan, dus dat moet in eigen huis wel mogelijk zijn.
In de basis geen verrassende namen. Denswil verving logischerwijs de geschorste Moisander. Uitgerekend hij kwam op Bony te spelen. Bony, de naam is gevallen. Wanneer je tegen Vitesse speelt, is Bony toch wel het eerste bespreekpunt voor een wedstrijd. Haal je Bony uit de wedstrijd, dan ben je al een heel eind. Waarom daar in godsnaam een speler op zetten die zijn tweede wedstrijd voor Ajax speelt? Wie het weet, mag het zeggen. Dat deze jongen dan ook nog eens het boetekleed aantrekt, zegt eerder iets over de speler dan over het werkelijke probleem.
Bony mag twee keer uit een voorzet scoren, waarbij eerst Van Rhijn en daarna Blind lucht staan te dekken en de voorzet in alle rust gegeven kan worden. Natuurlijk ziet Denswil er bij dat tweede doelpunt niet lekker uit, daar is iedereen het over eens. Maar in zo’n wedstrijd moet je juist iemand die zijn tweede wedstrijd in het eerste speelt, zo veel mogelijk uit de wind houden. Die jongen zou mee moeten draaien in de rest van het team. Iets wat gisteren totaal niet het geval was. Ajax speelde het balletje rond, maar wist tot geen enkele uitgespeelde kans te komen. Vitesse liet wel zien wat ‘efficiency’ betekent en scoort gewoon twee doelpunten uit twee kansen. Het bood Theo Janssen de mogelijkheid om met een publiekswissel afscheid te nemen van het Amsterdams publiek, waarbij er sprake was van een mooi wederzijds respect.
In plaats van Vitesse op de grond te zetten, smakte Ajax met het gezicht omlaag tegen de vlakte. Over de wedstrijd tegen City hoor je, volledig terecht, niemand meer. Eerst verpruts je de punten tegen Heracles, vervolgens tegen Feyenoord en dan ga ja als kersje op de taart ook nog de boot in tegen Vitesse in een thuiswedstrijd. Het zorgde ervoor dat we, net als voorgaande jaren, weer aan een inhaalrace kunnen beginnen. Enige lichtpunt hierbij is het feit dat we met dit soort scenario’s de afgelopen jaren wat ervaring hebben opgedaan.
Een inhaalrace en achterstand van 9 punten op de koploper, er zijn ergere dingen. Zelfreflectie bijvoorbeeld. Na zo’n dramatische wedstrijd als tegen Vitesse zou je toch mogen verwachten dat de spelers de hand in eigen boezem steken en niet om de waarheid heen draaien. Helaas blijkt het tegendeel waar. De Boer geeft doodleuk aan dat er voor het doelpunt niks aan de hand was. We vergeten even dat Ajax niks wist te creëren. De Jong noemt Bony een verhaal apart. Hou hier dan voor de wedstrijd rekening mee! Alderweireld is blijven hangen in de wedstrijd tegen City en denkt dat het allemaal vanzelf wel goed gaat komen. Het spelt van de laatste weken geeft daar immers alle reden toe……. Schone durft zelfs te zeggen dat Ajax domineerde. Het moet ook allemaal niet gekker worden. Weet u nog de speler die ik aan begin noemde? Die zijn tweede wedstrijd voor Ajax speelde. Stefano Denswil is zijn naam. De enige speler die het lukte om de hand in eigen boezem te steken.
Laten we hopen dat zijn voorbeeld doet volgen. Je wordt immers niet beter wanneer je blind blijft voor je eigen fouten. Wanneer je loopt te roepen dat het allemaal wel goed komt, zodra het gaat lopen. Wanneer je over dominantie gaat spreken, in een thuiswedstrijd die je gewoon kansloos met 0-2 verliest. Heren, hou jezelf eens een spiegel voor, reflecteer eens op je eigen spel en trek hier lering uit. Alleen dan kunnen we hoop houden op de 32 ste titel!
